Psalmorum 44
1 in finem filiis Core ad intellectum
Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
2 Deus auribus nostris audivimus patres nostri adnuntiaverunt nobis opus quod operatus es in diebus eorum in diebus antiquis
Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
3 manus tua gentes disperdit et plantasti eos adflixisti populos et expulisti eos
Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
4 nec enim in gladio suo possederunt terram et brachium eorum non salvavit eos sed dextera tua et brachium tuum et inluminatio faciei tuae quoniam conplacuisti in eis
Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
5 tu es ipse rex meus et Deus meus qui mandas salutes Iacob
Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
6 in te inimicos nostros ventilabimus cornu et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis
Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
7 non enim in arcu meo sperabo et gladius meus non salvabit me
Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
8 salvasti enim nos de adfligentibus nos et odientes nos confudisti
Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)
9 in Deo laudabimur tota die et in nomine tuo confitebimur in saeculum diapsalma
Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
10 nunc autem reppulisti et confudisti nos et non egredieris in virtutibus nostris
Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
11 avertisti nos retrorsum post inimicos nostros et qui oderunt nos diripiebant sibi
Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
12 dedisti nos tamquam oves escarum et in gentibus dispersisti nos
Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
13 vendidisti populum tuum sine pretio et non fuit multitudo in commutationibus nostris
Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
14 posuisti nos obprobrium vicinis nostris subsannationem et derisum his qui in circuitu nostro
Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
15 posuisti nos in similitudinem gentibus commotionem capitis in populis
Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.
16 tota die verecundia mea contra me est et confusio faciei meae cooperuit me
Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
17 a voce exprobrantis et obloquentis a facie inimici et persequentis
To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
18 haec omnia venerunt super nos nec obliti sumus te et inique non egimus in testamento tuo
Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
19 et non recessit retrorsum cor nostrum et declinasti semitas nostras a via tua
Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
20 quoniam humiliasti nos in loco adflictionis et cooperuit nos umbra mortis
Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
21 si obliti sumus nomen Dei nostri et si expandimus manus nostras ad deum alienum
Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
22 nonne Deus requiret ista ipse enim novit abscondita cordis quoniam propter te mortificamur omni die aestimati sumus sicut oves occisionis
Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
23 exsurge quare dormis Domine exsurge et ne repellas in finem
Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
24 quare faciem tuam avertis oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae
Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
25 quoniam humiliata est in pulvere anima nostra conglutinatus est in terra venter noster
Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.
26 exsurge adiuva nos et redime nos propter nomen tuum
Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.
