< Psalmorum 44 >
1 in finem filiis Core ad intellectum
Psalmus, filiis Core ad intellectum.
2 Deus auribus nostris audivimus patres nostri adnuntiaverunt nobis opus quod operatus es in diebus eorum in diebus antiquis
Deus auribus nostris audivimus: patres nostri annunciaverunt nobis. Opus, quod operatus es in diebus eorum: et in diebus antiquis.
3 manus tua gentes disperdit et plantasti eos adflixisti populos et expulisti eos
Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos: afflixisti populos, et expulisti eos:
4 nec enim in gladio suo possederunt terram et brachium eorum non salvavit eos sed dextera tua et brachium tuum et inluminatio faciei tuae quoniam conplacuisti in eis
Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos: Sed dextera tua, et brachium tuum, et illuminatio vultus tui: quoniam complacuisti in eis.
5 tu es ipse rex meus et Deus meus qui mandas salutes Iacob
Tu es ipse rex meus et Deus meus: qui mandas salutes Iacob.
6 in te inimicos nostros ventilabimus cornu et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis
In te inimicos nostros ventilabimus cornu, et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis.
7 non enim in arcu meo sperabo et gladius meus non salvabit me
Non enim in arcu meo sperabo: et gladius meus non salvabit me.
8 salvasti enim nos de adfligentibus nos et odientes nos confudisti
Salvasti enim nos de affligentibus nos: et odientes nos confudisti.
9 in Deo laudabimur tota die et in nomine tuo confitebimur in saeculum diapsalma
In Deo laudabimur tota die: et in nomine tuo confitebimur in saeculum.
10 nunc autem reppulisti et confudisti nos et non egredieris in virtutibus nostris
Nunc autem repulisti et confudisti nos: et non egredieris Deus in virtutibus nostris.
11 avertisti nos retrorsum post inimicos nostros et qui oderunt nos diripiebant sibi
Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros: et qui oderunt nos, diripiebant sibi.
12 dedisti nos tamquam oves escarum et in gentibus dispersisti nos
Dedisti nos tamquam oves escarum: et in gentibus dispersisti nos.
13 vendidisti populum tuum sine pretio et non fuit multitudo in commutationibus nostris
Vendidisti populum tuum sine pretio: et non fuit multitudo in commutationibus eorum.
14 posuisti nos obprobrium vicinis nostris subsannationem et derisum his qui in circuitu nostro
Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.
15 posuisti nos in similitudinem gentibus commotionem capitis in populis
Posuisti nos in similitudinem Gentibus: commotionem capitis in populis.
16 tota die verecundia mea contra me est et confusio faciei meae cooperuit me
Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meae cooperuit me.
17 a voce exprobrantis et obloquentis a facie inimici et persequentis
A voce exprobrantis, et obloquentis: a facie inimici, et persequentis.
18 haec omnia venerunt super nos nec obliti sumus te et inique non egimus in testamento tuo
Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te: et inique non egimus in testamento tuo.
19 et non recessit retrorsum cor nostrum et declinasti semitas nostras a via tua
Et non recessit retro cor nostrum: et declinasti semitas nostras a via tua:
20 quoniam humiliasti nos in loco adflictionis et cooperuit nos umbra mortis
Quoniam humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis.
21 si obliti sumus nomen Dei nostri et si expandimus manus nostras ad deum alienum
Si obliti sumus nomen Dei nostri, et si expandimus manus nostras ad deum alienum:
22 nonne Deus requiret ista ipse enim novit abscondita cordis quoniam propter te mortificamur omni die aestimati sumus sicut oves occisionis
Nonne Deus requiret ista? ipse enim novit abscondita cordis. Quoniam propter te mortificamur tota die: aestimati sumus sicut oves occisionis.
23 exsurge quare dormis Domine exsurge et ne repellas in finem
Exurge, quare obdormis Domine? exurge, et ne repellas in finem.
24 quare faciem tuam avertis oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae
Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae?
25 quoniam humiliata est in pulvere anima nostra conglutinatus est in terra venter noster
Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra: conglutinatus est in terra venter noster.
26 exsurge adiuva nos et redime nos propter nomen tuum
Exurge Domine, adiuva nos: et redime nos propter nomen tuum.