< Psalmorum 39 >

1 in finem Idithun canticum David dixi custodiam vias meas ut non delinquam in lingua mea posui ori meo custodiam cum consisteret peccator adversum me
Rekoh: èuvaæu se na putovima svojim da ne zgriješim jezikom svojim; zauzdavaæu usta svoja, dok je bezbožnik preda mnom.
2 obmutui et humiliatus sum et silui a bonis et dolor meus renovatus est
Bijah nijem i glasa ne pustih; muèah i o dobru. Ali se tuga moja podiže,
3 concaluit cor meum intra me et in meditatione mea exardescet ignis
Zapali se srce moje u meni, u mislima mojim razgorje se oganj; progovorih jezikom svojim:
4 locutus sum in lingua mea notum fac mihi Domine finem meum et numerum dierum meorum quis est ut sciam quid desit mihi
Kaži mi, Gospode, kraj moj, i dokle æe trajati dani moji? da znam kako sam ništa.
5 ecce mensurabiles posuisti dies meos et substantia mea tamquam nihilum ante te verumtamen universa vanitas omnis homo vivens diapsalma
Evo s pedi dao si mi dane, i vijek je moj kao ništa pred tobom. Baš je ništa svaki èovjek živ.
6 verumtamen in imagine pertransit homo sed et frustra conturbatur thesaurizat et ignorat cui congregabit ea
Baš hodi èovjek kao utvara; baš se uzalud kida, sabira, a ne zna kome æe dopasti.
7 et nunc quae est expectatio mea nonne Dominus et substantia mea apud te est
Pa šta da èekam, Gospode? Nad je moj u tebi.
8 ab omnibus iniquitatibus meis erue me obprobrium insipienti dedisti me
Iz svega bezakonja mojega izbavi me, ne daj me bezumnome na potsmijeh.
9 obmutui et non aperui os meum quoniam tu fecisti
Nijem sam, neæu otvoriti usta svojijeh; jer si me ti udario.
10 amove a me plagas tuas
Olakšaj mi udarac svoj, silna ruka tvoja ubi me.
11 a fortitudine manus tuae ego defeci in increpationibus propter iniquitatem corripuisti hominem et tabescere fecisti sicut araneam animam eius verumtamen vane conturbatur omnis homo diapsalma
Ako æeš karati èovjeka za prijestupe, rastoèiæe se kao od moljaca krasota njegova. Baš je ništa svaki èovjek.
12 exaudi orationem meam Domine et deprecationem meam auribus percipe lacrimas meas ne sileas quoniam advena sum apud te et peregrinus sicut omnes patres mei
Slušaj molitvu moju, Gospode, i èuj jauk moj. Gledajuæi suze moje nemoj muèati. Jer sam gost u tebe i došljak kao i svi stari moji.
13 remitte mihi ut refrigerer priusquam abeam et amplius non ero
Nemoj me više gnjevno gledati, pa æu odahnuti prije nego otidem i više me ne bude.

< Psalmorum 39 >