< Psalmorum 38 >
1 psalmus David in rememorationem de sabbato Domine ne in furore tuo arguas me neque in ira tua corripias me
Dāvida dziesma, par piemiņu. Kungs, nesodi mani Savā dusmībā, un nepārmāci mani Savā bardzībā.
2 quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi et confirmasti super me manum tuam
Jo Tavas bultas man ir iespiedušās, un Tava roka pār mani nolaidusies.
3 non est sanitas carni meae a facie irae tuae non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum
Nekādas veselības nav pie manas miesas caur Tavu dusmību, nekāda miera nav manos kaulos caur maniem grēkiem.
4 quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum sicut onus grave gravatae sunt super me
Jo mani noziegumi iet pāri pār manu galvu, kā grūta nasta tie man palikuši par daudz grūti.
5 putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae a facie insipientiae meae
Manas vātis smird un tek manas ģeķības dēļ.
6 miser factus sum et curvatus sum usque ad finem tota die contristatus ingrediebar
Es eju salīcis un ļoti nospiests, cauru dienu es eju noskumis.
7 quoniam lumbi mei impleti sunt inlusionibus et non est sanitas in carne mea
Jo manas iekšas ir moku pilnas, nekādas veselības nav pie manas miesas.
8 adflictus sum et humiliatus sum nimis rugiebam a gemitu cordis mei
Es esmu pavisam sastindzis un sasists, es kaucu savas sirds vaimanās.
9 Domine ante te omne desiderium meum et gemitus meus a te non est absconditus
Kungs, Tavā priekšā ir visa mana kārošana, un mana nopūšanās Tev nav apslēpta.
10 cor meum conturbatum est dereliquit me virtus mea et lumen oculorum meorum et ipsum non est mecum
Mana sirds trīc, mans spēks mani atstājis, arī pat manu acu gaismiņas man vairs nav.
11 amici mei et proximi mei adversus me adpropinquaverunt et steterunt et qui iuxta me erant de longe steterunt
Mani mīļie un mani draugi stāv tālu nost no manas mocības, un mani tuvākie stāv no tālienes.
12 et vim faciebant qui quaerebant animam meam et qui inquirebant mala mihi locuti sunt vanitates et dolos tota die meditabantur
Un kas manu dvēseli meklē, liek man valgus, un kas manu nelaimi meklē, runā postu un izdomā viltību cauru dienu.
13 ego autem tamquam surdus non audiebam et sicut mutus non aperiens os suum
Bet es esmu kā kurls, kas nedzird, un kā mēms, kas neatver savu muti.
14 et factus sum sicut homo non audiens et non habens in ore suo redargutiones
Un es esmu kā vīrs, kas nedzird, un kam mutē vārdu pretim nav.
15 quoniam in te Domine speravi tu exaudies Domine Deus meus
Jo es gaidu, Kungs, uz Tevi, Tu paklausīsi, Kungs, mans Dievs.
16 quia dixi nequando supergaudeant mihi inimici mei et dum commoventur pedes mei super me magna locuti sunt
Jo es sacīju: lai tie par mani nepriecājās; kad mana kāja šaubās, tad tie lai nelielās pret mani.
17 quoniam ego in flagella paratus et dolor meus in conspectu meo semper
Jo es esmu pie pašas krišanas un manas sāpes ir vienmēr manā priekšā.
18 quoniam iniquitatem meam adnuntiabo et cogitabo pro peccato meo
Jo savu noziegumu es izsūdzu, un man ir bail manu grēku dēļ.
19 inimici autem mei vivent et firmati sunt super me et multiplicati sunt qui oderunt me inique
Bet mani ienaidnieki dzīvo un ir vareni, un kas mani par nepatiesu ienīst, tie vairojās.
20 qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi quoniam sequebar bonitatem
Un kas ļaunu par labu maksā, tie stāv man pretim, tāpēc ka es uz labu dzenos.
21 non derelinquas me Domine Deus meus ne discesseris a me
Neatstājies no manis, Kungs, mans Dievs! neesi tālu no manis nost,
22 intende in adiutorium meum Domine salutis meae
Steidzies man palīgā, Kungs, mana pestīšana!