< Psalmorum 38 >

1 psalmus David in rememorationem de sabbato Domine ne in furore tuo arguas me neque in ira tua corripias me
Psalmus David, in rememorationem de sabbato. Domine ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me.
2 quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi et confirmasti super me manum tuam
Quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi: et confirmasti super me manum tuam.
3 non est sanitas carni meae a facie irae tuae non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum
Non est sanitas in carne mea a facie iræ tuæ: non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.
4 quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum sicut onus grave gravatae sunt super me
Quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum: et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
5 putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae a facie insipientiae meae
Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
6 miser factus sum et curvatus sum usque ad finem tota die contristatus ingrediebar
Miser factus sum, et curvatus sum usque in finem: tota die contristatus ingrediebar.
7 quoniam lumbi mei impleti sunt inlusionibus et non est sanitas in carne mea
Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus: et non est sanitas in carne mea.
8 adflictus sum et humiliatus sum nimis rugiebam a gemitu cordis mei
Afflictus sum, et humiliatus sum nimis: rugiebam a gemitu cordis mei.
9 Domine ante te omne desiderium meum et gemitus meus a te non est absconditus
Domine, ante te omne desiderium meum: et gemitus meus a te non est absconditus.
10 cor meum conturbatum est dereliquit me virtus mea et lumen oculorum meorum et ipsum non est mecum
Cor meum conturbatum est, dereliquit me virtus mea: et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
11 amici mei et proximi mei adversus me adpropinquaverunt et steterunt et qui iuxta me erant de longe steterunt
Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt. Et qui iuxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
12 et vim faciebant qui quaerebant animam meam et qui inquirebant mala mihi locuti sunt vanitates et dolos tota die meditabantur
Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates: et dolos tota die meditabantur.
13 ego autem tamquam surdus non audiebam et sicut mutus non aperiens os suum
Ego autem tamquam surdus non audiebam: et sicut mutus non aperiens os suum.
14 et factus sum sicut homo non audiens et non habens in ore suo redargutiones
Et factus sum sicut homo non audiens: et non habens in ore suo redargutiones.
15 quoniam in te Domine speravi tu exaudies Domine Deus meus
Quoniam in te Domine speravi: tu exaudies me Domine Deus meus.
16 quia dixi nequando supergaudeant mihi inimici mei et dum commoventur pedes mei super me magna locuti sunt
Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei: et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
17 quoniam ego in flagella paratus et dolor meus in conspectu meo semper
Quoniam ego in flagella paratus sum: et dolor meus in conspectu meo semper.
18 quoniam iniquitatem meam adnuntiabo et cogitabo pro peccato meo
Quoniam iniquitatem meam annuntiabo: et cogitabo pro peccato meo.
19 inimici autem mei vivent et firmati sunt super me et multiplicati sunt qui oderunt me inique
Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
20 qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi quoniam sequebar bonitatem
Qui retribuunt mala pro bonis, detrahebant mihi: quoniam sequebar bonitatem.
21 non derelinquas me Domine Deus meus ne discesseris a me
Ne derelinquas me Domine Deus meus: ne discesseris a me.
22 intende in adiutorium meum Domine salutis meae
Intende in adiutorium meum, Domine Deus salutis meæ.

< Psalmorum 38 >