Psalmorum 38
1 psalmus David in rememorationem de sabbato Domine ne in furore tuo arguas me neque in ira tua corripias me
Drottinn, ekki refsa mér, þótt þú sért reiður.
2 quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi et confirmasti super me manum tuam
Örvar þínar standa í mér og hönd þín liggur þungt á mér.
3 non est sanitas carni meae a facie irae tuae non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum
Vegna reiði þinnar er ég sjúkur maður, heilsa mín er farin vegna synda minna.
4 quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum sicut onus grave gravatae sunt super me
Syndir mínar líkjast flóði sem færir mig í kaf, eins og byrði sem ég kikna undan.
5 putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae a facie insipientiae meae
Ólykt leggur af sárum mínum – það er drep í þeim.
6 miser factus sum et curvatus sum usque ad finem tota die contristatus ingrediebar
Ég er ráðþrota vegna synda minna. Ég ráfa um í angist liðlangan daginn.
7 quoniam lumbi mei impleti sunt inlusionibus et non est sanitas in carne mea
Lendar mínar brenna af sviða og líkami minn er helsjúkur.
8 adflictus sum et humiliatus sum nimis rugiebam a gemitu cordis mei
Máttur minn er þrotinn og ég er örvæntingu nær.
9 Domine ante te omne desiderium meum et gemitus meus a te non est absconditus
Drottinn, ég þrái bót á meini mínu! Þú heyrir kvein mín og andvörp.
10 cor meum conturbatum est dereliquit me virtus mea et lumen oculorum meorum et ipsum non est mecum
Hjartað hamast í brjósti mér, kraftar mínir búnir og sjónin dvín.
11 amici mei et proximi mei adversus me adpropinquaverunt et steterunt et qui iuxta me erant de longe steterunt
Ástvinir mínir og góðir grannar forðast sjúkdóm minn og böl og frændur mínir eru á bak og burt.
12 et vim faciebant qui quaerebant animam meam et qui inquirebant mala mihi locuti sunt vanitates et dolos tota die meditabantur
Óvinir mínir sæta færis að drepa mig. Liðlangan daginn sitja þeir á svikráðum, brugga mér banaráð.
13 ego autem tamquam surdus non audiebam et sicut mutus non aperiens os suum
En illráð þeirra verka ekki á mig!
14 et factus sum sicut homo non audiens et non habens in ore suo redargutiones
Ég virði þá ekki viðlits. Áform þeirra rætast ekki,
15 quoniam in te Domine speravi tu exaudies Domine Deus meus
því að ég vona á þig, Drottinn, Guð minn. Kom þú og vernda mig.
16 quia dixi nequando supergaudeant mihi inimici mei et dum commoventur pedes mei super me magna locuti sunt
Þaggaðu niður í þeim sem hlæja að óförum mínum.
17 quoniam ego in flagella paratus et dolor meus in conspectu meo semper
Ég er að falli kominn og angist mín er enn hin sama.
18 quoniam iniquitatem meam adnuntiabo et cogitabo pro peccato meo
Ég játa syndir mínar og iðrast þess sem ég hef gert.
19 inimici autem mei vivent et firmati sunt super me et multiplicati sunt qui oderunt me inique
En ofsóknum óvina minna linnir ekki og heift þeirra minnkar ekki. Þeir hata mig án ástæðu.
20 qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi quoniam sequebar bonitatem
Þeir launa mér gott með illu, hata mig fyrir góðverk mín.
21 non derelinquas me Domine Deus meus ne discesseris a me
Yfirgefðu mig ekki, Drottinn. Vík ekki frá mér!
22 intende in adiutorium meum Domine salutis meae
Komdu skjótt og hjálpaðu mér, þú frelsari minn!
