< Psalmorum 22 >

1 in finem pro adsumptione matutina psalmus David Deus Deus meus respice me quare me dereliquisti longe a salute mea verba delictorum meorum
برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، در مایۀ «غزال سحرگاهی». ای خدای من، ای خدای من، چرا مرا واگذاشتی؟ چرا دور ایستاده‌ای و ناله‌ام را نمی‌شنوی و به نجاتم نمی‌شتابی؟
2 Deus meus clamabo per diem et non exaudies et nocte et non ad insipientiam mihi
شب و روز می‌نالم و آرامی ندارم، اما تو مرا اجابت نمی‌کنی.
3 tu autem in sancto habitas Laus Israhel
با وجود این، تو قدوسی و در سرودهای ستایشی اسرائیل جا داری.
4 in te speraverunt patres nostri speraverunt et liberasti eos
پدران ما به تو توکل کردند و تو ایشان را نجات دادی.
5 ad te clamaverunt et salvi facti sunt in te speraverunt et non sunt confusi
نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. ایشان بر تو توکل کردند و نومید و سرافکنده نشدند.
6 ego autem sum vermis et non homo obprobrium hominum et abiectio plebis
اما من مانند کرم پست شده‌ام؛ مرا انسان به حساب نمی‌آورند. نزد قوم خود خوار و حقیر شده‌ام.
7 omnes videntes me deriserunt me locuti sunt labiis moverunt caput
هر که مرا می‌بیند، مسخره می‌کند. آنها سر خود را تکان می‌دهند و با طعنه می‌گویند:
8 speravit in Domino eripiat eum salvum faciat eum quoniam vult eum
«آیا این همان کسی است که بر خداوند توکل داشت؟ پس بگذار خداوند نجاتش دهد! اگر خداوند او را دوست دارد، بگذار رهایی‌اش بخشد؟»
9 quoniam tu es qui extraxisti me de ventre spes mea ab uberibus matris meae
ای خداوند، این تو بودی که مرا از رَحِم مادرم به دنیا آوردی. وقتی هنوز بر سینه‌های مادرم بودم، تو از من مراقبت نمودی.
10 in te proiectus sum ex utero de ventre matris meae Deus meus es tu
هنگام تولدم مرا به تو سپردند؛ از وقتی متولد شدم خدای من تو بودی.
11 ne discesseris a me quoniam tribulatio proxima est quoniam non est qui adiuvet
اکنون نیز مرا ترک نکن، زیرا خطر در کمین است و غیر از تو کسی نیست که به داد من برسد.
12 circumdederunt me vituli multi tauri pingues obsederunt me
دشمنانم مانند گاوان نر سرزمین «باشان» مرا محاصره کرده‌اند.
13 aperuerunt super me os suum sicut leo rapiens et rugiens
همچون شیران درندۀ غرّان، دهان خود را باز کرده‌اند تا مرا بدرند.
14 sicut aqua effusus sum et dispersa sunt universa ossa mea factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei
نیرویی در من نمانده است. تمام بندهای استخوانهایم از هم جدا شده‌اند. دلم مانند موم آب می‌شود.
15 aruit tamquam testa virtus mea et lingua mea adhesit faucibus meis et in limum mortis deduxisti me
گلویم همچون ظرف گلی خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. تو مرا به لب گور کشانده‌ای.
16 quoniam circumdederunt me canes multi concilium malignantium obsedit me foderunt manus meas et pedes meos
دشمنانم مانند سگ، دور مرا گرفته‌اند. مردم بدکار و شرور مرا احاطه نموده‌اند. دستها و پاهای مرا سوراخ کرده‌اند.
17 dinumeraverunt omnia ossa mea ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me
از فرط لاغری تمام استخوانهایم دیده می‌شوند؛ بدکاران به من خیره شده‌اند.
18 diviserunt sibi vestimenta mea et super vestem meam miserunt sortem
لباسهایم را میان خود تقسیم کردند و بر ردای من قرعه انداختند.
19 tu autem Domine ne elongaveris auxilium tuum ad defensionem meam conspice
ای خداوند، از من دور نشو؛ ای قوت من، به یاری من بشتاب!
20 erue a framea animam meam et de manu canis unicam meam
جانم را از شمشیر برهان و زندگی مرا از چنگ این سگان نجات ده.
21 salva me ex ore leonis et a cornibus unicornium humilitatem meam
مرا از دهان این شیران برهان؛ مرا از شاخهای این گاوان وحشی نجات ده!
22 narrabo nomen tuum fratribus meis in media ecclesia laudabo te
نام تو را به برادران و خواهرانم اعلام خواهم کرد، و در میان جماعت، تو را خواهم ستود.
23 qui timetis Dominum laudate eum universum semen Iacob magnificate eum
ای ترسندگان خداوند، او را سپاس گویید! ای فرزندان یعقوب، وی را گرامی بدارید! ای بنی‌اسرائیل او را بپرستید!
24 timeat eum omne semen Israhel quoniam non sprevit neque dispexit deprecationem pauperis nec avertit faciem suam a me et cum clamarem ad eum exaudivit me
او فقیران را فراموش نمی‌کند و مصیبت آنها را نادیده نمی‌گیرد؛ روی خود را از آنها بر نمی‌گرداند، بلکه دعای آنها را می‌شنود و آن را اجابت می‌کند.
25 apud te laus mea in ecclesia magna vota mea reddam in conspectu timentium eum
در حضور جماعت بزرگ، تو را خواهم ستود. نذرهای خود را در حضور پرستندگانت ادا خواهم نمود.
26 edent pauperes et saturabuntur et laudabunt Dominum qui requirunt eum vivent corda eorum in saeculum saeculi
فقیران غذا خواهند خورد و سیر خواهند شد. طالبان خداوند او را ستایش خواهند کرد. باشد که آنان همیشه زنده‌دل و کامیاب باشند!
27 reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terrae et adorabunt in conspectu eius universae familiae gentium
همهٔ مردم جهان خداوند را به یاد خواهند داشت؛ همهٔ قومها به سوی خداوند بازگشت خواهند نمود و او را پرستش خواهند کرد.
28 quoniam Dei est regnum et ipse dominabitur gentium
زیرا فرمانروایی از آن خداوند است و او بر قومها حکومت می‌کند.
29 manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terrae in conspectu eius cadent omnes qui descendunt in terram
همهٔ متکبران جهان در حضور او به خاک خواهند افتاد و او را سجده خواهند کرد؛ همهٔ انسانهای فانی در حضورش زانو خواهند زد!
30 et anima mea illi vivet et semen meum serviet ipsi
نسلهای آینده او را عبادت خواهند کرد، زیرا از پدران خود دربارهٔ کارهای خدا خواهند شنید.
31 adnuntiabitur Domino generatio ventura et adnuntiabunt iustitiam eius populo qui nascetur quem fecit Dominus
به فرزندانی که در آینده متولد خواهند شد، گفته خواهد شد که خداوند قوم خود را نجات داده است.

< Psalmorum 22 >