Psalmorum 2

1 psalmus David quare fremuerunt gentes et populi meditati sunt inania adstiterunt reges terrae et principes convenerunt in unum adversus Dominum et adversus christum eius diapsalma

Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?

2 disrumpamus vincula eorum et proiciamus a nobis iugum ipsorum

Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:

3 qui habitat in caelis inridebit eos et Dominus subsannabit eos

Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.

4 tunc loquetur ad eos in ira sua et in furore suo conturbabit eos

Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.

5 ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion montem sanctum eius praedicans praeceptum eius

Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

6 Dominus dixit ad me filius meus es tu ego hodie genui te

Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

7 postula a me et dabo tibi gentes hereditatem tuam et possessionem tuam terminos terrae

Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

8 reges eos in virga ferrea tamquam vas figuli confringes eos

Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

9 et nunc reges intellegite erudimini qui iudicatis terram

Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.

10 servite Domino in timore et exultate ei in tremore

Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

11 adprehendite disciplinam nequando irascatur Dominus et pereatis de via iusta

Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

12 cum exarserit in brevi ira eius beati omnes qui confidunt in eo

Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.