Psalmorum 19

1 in finem psalmus David caeli enarrant gloriam Dei et opera manuum eius adnuntiat firmamentum

Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Niebiosa opowiadają chwałę Bożą, a dzieło rąk jego rozpostarcie oznajmuje.

2 dies diei eructat verbum et nox nocti indicat scientiam

Dzień dniowi podaje słowo, a noc nocy pokazuje umiejętność,

3 non sunt loquellae neque sermones quorum non audiantur voces eorum

Niemasz języka ani mowy, gdzieby głosu ich słychać nie było.

4 in omnem terram exivit sonus eorum et in fines orbis terrae verba eorum

Na wszystkę ziemię wyszedł porządek ich, a na kończyny okręgu ziemi słowa ich; słońcu na nich namiot wystawił.

5 in sole posuit tabernaculum suum et ipse tamquam sponsus procedens de thalamo suo exultavit ut gigans ad currendam viam suam

A to jako oblubieniec wychodzi z łożnicy swojej; raduje się jako olbrzym, który ma bieżeć w drogę.

6 a summo caeli egressio eius et occursus eius usque ad summum eius nec est qui se abscondat a calore eius

Wychodzi od kończyn niebios, a obchodzi je aż do kończyn ich, a niemasz nic, coby się mogło ukryć przed gorącem jego.

7 lex Domini inmaculata convertens animas testimonium Domini fidele sapientiam praestans parvulis

Zakon Pański jest doskonały, nawracający duszę; świadectwo Pańskie wierne, dawające mądrość nieumiejętnemu.

8 iustitiae Domini rectae laetificantes corda praeceptum Domini lucidum inluminans oculos

Przykazania Pańskie są prawe, uweselające serce; przykazanie Pańskie czyste, oświecające oczy.

9 timor Domini sanctus permanens in saeculum saeculi iudicia Domini vera iustificata in semet ipsa

Bojaźń Pańska czysta, trwająca na wieki; sądy Pańskie są prawdziwe, a przytem i sprawiedliwe;

10 desiderabilia super aurum et lapidem pretiosum multum et dulciora super mel et favum

Pożądliwsze nad złoto, i nad wiele najwyborniejszego złota, i słodsze nad miód i nad plastr miodowy.

11 etenim servus tuus custodit ea in custodiendis illis retributio multa

Sługa też twój bywa oświecony przez nie; a kto ich przestrzega, odnosi zapłatę wielką.

12 delicta quis intellegit ab occultis meis munda me

Ale występki któż zrozumie? od tajemnych występków oczyść mię.

13 et ab alienis parce servo tuo si mei non fuerint dominati tunc inmaculatus ero et emundabor a delicto maximo

I od swawolnych zachowaj sługę twego, aby nie panowali nademną; tedy doskonałym będę, a będę oczyszczony od przestępstwa wielkiego.

14 et erunt ut conplaceant eloquia oris mei et meditatio cordis mei in conspectu tuo semper Domine adiutor meus et redemptor meus

Niechże będą przyjemne słowa ust moich, i rozmyślanie serca mego przed obliczem twojem, Panie, skało moja, i odkupicielu mój!