Psalmorum 18
1 in finem puero Domini David quae locutus est Domino verba cantici huius in die qua eripuit eum Dominus de manu omnium inimicorum eius et de manu Saul et dixit diligam te Domine fortitudo mea
Til songmeisteren; av Herrens tenar David, som førde fram for Herren ordi i denne songen den dag då Herren hadde frelst honom frå alle hans fiendar og frå Saul. Og han sagde: Herre, eg hev deg hjarteleg kjær, min styrke!
2 Dominus firmamentum meum et refugium meum et liberator meus Deus meus adiutor meus et sperabo in eum protector meus et cornu salutis meae et susceptor meus
Herren er min berggrunn og mi festning og min frelsar; min Gud er mitt berg som eg flyr til, min skjold og mitt frelsehorn, mi borg.
3 laudans invocabo Dominum et ab inimicis meis salvus ero
Eg kallar på Herren som er høglova, og vert frelst frå mine fiendar.
4 circumdederunt me dolores mortis et torrentes iniquitatis conturbaverunt me
Daudsens reip var spente um meg, og bekkjer av vondskap skræmde meg.
Helheims reip var snørde um meg, daudsens snaror fanga meg. (Sheol h7585)
6 cum tribularer invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi exaudivit de templo sancto suo vocem meam et clamor meus in conspectu eius introibit in aures eius
I mi trengsla kalla eg på Herren, og eg ropa til min Gud; han høyrde frå sitt tempel mi røyst, og mitt rop kom for hans andlit, til hans øyro.
7 et commota est et contremuit terra et fundamenta montium conturbata sunt et commota sunt quoniam iratus est eis
Og jordi skok og riste seg, og grunnvollarne i fjelli skalv, og dei skok seg, for han var vreid.
8 ascendit fumus in ira eius et ignis a facie eius exarsit carbones succensi sunt ab eo
Røyk steig upp or hans nase, og eld frå hans munn åt um seg; gloande kol loga frå honom.
9 inclinavit caelos et descendit et caligo sub pedibus eius
Og han lægde himmelen og steig ned, og det var kolmyrker under hans føter.
10 et ascendit super cherubin et volavit volavit super pinnas ventorum
Og han for fram på kerub, og flaug og sveiv på vengjerne åt vinden.
11 et posuit tenebras latibulum suum in circuitu eius tabernaculum eius tenebrosa aqua in nubibus aeris
Og han gjorde myrker til sitt åklæde rundt ikring seg, til sitt tjeld myrke vatn, tjukke skyer.
12 prae fulgore in conspectu eius nubes eius; transierunt grando et carbones ignis
Frå glansen for hans andlit for hans skyer fram, hagl og gloande kol.
13 et intonuit de caelo Dominus et Altissimus dedit vocem suam grando et carbones ignis;
Og Herren tora i himmelen, den Høgste let si røyst ljoda: hagl og gloande kol.
14 et misit sagittas et dissipavit eos et fulgora multiplicavit et conturbavit eos
Og han sende ut sine piler og spreidde deim ikring, og eldingar i mengd og fortulla deim.
15 et apparuerunt fontes aquarum et revelata sunt fundamenta orbis terrarum ab increpatione tua Domine ab inspiratione spiritus irae tuae
Då kom djupålarne i vatnom til synes, og grunnvollarne i jordi vart berrsynte ved ditt trugsmål, Herre, ved andepusten frå din nase.
16 misit de summo et accepit me adsumpsit me de aquis multis
Han rette ut handi frå det høge, han greip meg; han drog meg upp or store vatn.
17 eripiet me de inimicis meis fortissimis et ab his qui oderunt me quoniam confirmati sunt super me
Han frelste meg frå min megtige fiende og frå mine hatarar, for dei var meg for sterke.
18 praevenerunt me in die adflictionis meae et factus est Dominus protector meus
Dei for imot meg på min motgangs dag; men Herren vart min studnad.
19 et eduxit me in latitudinem salvum me faciet quoniam voluit me
Han førde meg ut i vidt rom; han frelste meg, for han hadde hugnad i meg.
20 et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum retribuet mihi
Herren gjorde med meg etter mi rettferd, han lønte meg etter reinleiken i mine hender.
21 quia custodivi vias Domini nec impie gessi a Deo meo
For eg tok vare på Herrens vegar og fall ikkje i vondskap frå min Gud.
22 quoniam omnia iudicia eius in conspectu meo sunt et iustitias eius non reppuli a me
For alle hans lover hadde eg for auga, hans bodord støytte eg ikkje frå meg.
23 et ero inmaculatus cum eo et observabo ab iniquitate mea
Og eg var ulastande for honom og tok meg i vare for mi synd.
24 et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum eius
Og Herren lønte meg etter mi rettferd, etter reinleiken i mine hender for hans augo.
25 cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris
Mot den godlyndte syner du deg godlyndt, mot ulastande mann syner du deg ulastande,
26 et cum electo electus eris et cum perverso perverteris
mot den reine syner du deg rein, mot den rangsnudde gjer du deg rang.
27 quoniam tu populum humilem salvum facies et oculos superborum humiliabis
For du frelser arme folk og tvingar høge augo ned.
28 quoniam tu inluminas lucernam meam Domine Deus meus inluminas tenebras meas
For du let mi lampa lysa klårt, Herren, min Gud, gjer mitt myrker bjart.
29 quoniam in te eripiar a temptatione et in Deo meo transgrediar murum
For ved deg renner eg mot herflokkar, og ved min Gud spring eg yver murar.
30 Deus meus inpolluta via eius eloquia Domini igne examinata protector est omnium sperantium in eum
Gud, ulastande er hans veg; Herrens ord er skirt, han er ein skjold for alle deim som flyr til honom.
31 quoniam quis deus praeter Dominum et quis deus praeter Deum nostrum
For kven er Gud forutan Herren, og kven er eit berg utan vår Gud?
32 Deus qui praecingit me virtute et posuit inmaculatam viam meam
Den Gud som gyrder meg med kraft og gjer min veg ulastande,
33 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum et super excelsa statuens me
som gjev meg føter liksom hindarne og set meg upp på mine høgder,
34 qui doces manus meas in proelium et posuisti arcum aereum brachia mea
som lærer upp mine hender til strid, so mine armar spenner koparbogen.
35 et dedisti mihi protectionem salutis tuae et dextera tua suscepit me et disciplina tua correxit me in finem et disciplina tua ipsa me docebit
Og du gav meg di frelsa til skjold, di høgre hand studde meg, og di småminking gjorde meg stor.
36 dilatasti gressus meos subtus me et non sunt infirmata vestigia mea
Du gjorde vidt rom åt mine stig under meg, og mine oklo vagga ikkje.
37 persequar inimicos meos et conprehendam illos et non convertar donec deficiant
Eg forfylgde mine fiendar og nådde deim og vende ikkje um fyrr eg hev gjort av med deim.
38 confringam illos nec poterunt stare cadent subtus pedes meos
Eg slo deim i knas, so dei vann ikkje reisa seg; dei fell under føter.
39 et praecinxisti me virtute ad bellum subplantasti insurgentes in me subtus me
Og du gyrde meg med kraft til striden; du bøygde under meg deim som stod upp imot meg.
40 et inimicos meos dedisti mihi dorsum et odientes me disperdisti
Du let mine fiendar snu ryggen til meg, og mine hatarar, deim rudde eg ut.
41 clamaverunt nec erat qui salvos faceret ad Dominum nec exaudivit eos
Dei ropa - men der var ingen frelsar - til Herren, men han svarar deim ikkje.
42 et comminuam illos ut pulverem ante faciem venti ut lutum platearum delebo eos
Og eg smuldrar deim som dust for vinden; som søyla på gator slo eg deim ut.
43 eripe me de contradictionibus populi constitues me in caput gentium
Du frelste meg frå folke-ufred; du sette meg til hovud for heidningar; folk som eg ikkje kjende, tente meg.
44 populus quem non cognovi servivit mihi in auditu auris oboedivit mihi
Ved gjetordet um meg lydde dei meg; framande folk smeikte for meg.
45 filii alieni mentiti sunt mihi filii alieni inveterati sunt et claudicaverunt a semitis suis
Framande folk visna av og gjekk skjelvande ut or sine borger.
46 vivit Dominus et benedictus Deus meus et exaltetur Deus salutis meae
Herren liver, og lova er han, mitt berg, og upphøgd er den Gud som meg frelser,
47 Deus qui dat vindictas mihi et subdidit populos sub me liberator meus de gentibus iracundis
den Gud som gjev meg hemn og legg folkeslag under meg,
48 et ab insurgentibus in me exaltabis me a viro iniquo eripies me
som frelser meg frå mine fiendar; ja - du lyfter meg høgt yver deim som stend imot meg, frå valdsmannen bergar du meg.
49 propterea confitebor tibi in nationibus Domine et psalmum dicam nomini tuo
Difor vil eg prisa deg millom heidningarne, Herre, og lovsyngja ditt namn.
50 magnificans salutes regis eius et faciens misericordiam christo suo David et semini eius usque in saeculum
Han gjer frelsa stor for sin konge, og gjer miskunn mot den som er salva av honom, mot David og hans ætt til æveleg tid.
