Psalmorum 17
1 oratio David exaudi Domine iustitiam meam intende deprecationem meam auribus percipe orationem meam non in labiis dolosis
Modlitwa Dawidowa. Wysłuchaj, Panie! sprawiedliwość moję; miej wzgląd na wołanie moje; przyjmij w uszy modlitwę moję, którą czynię usty nieobłudnemi.
2 de vultu tuo iudicium meum prodeat oculi tui videant aequitates
Od obliczności twojej sąd mój niech wynijdzie; oczy twoje niech patrzą na uprzejmość.
3 probasti cor meum visitasti nocte igne me examinasti et non est inventa in me iniquitas
Doświadczyłeś serca mego, nawiedziłeś je w nocy; doświadczyłeś mię ogniem, aleś nic nie znalazł; myśli moje nie uprzedzają ust moich.
4 ut non loquatur os meum opera hominum propter verba labiorum tuorum ego custodivi vias duras
Co się tknie spraw ludzkich według słowa ust twoich, chroniłem się drogi okrutnika.
5 perfice gressus meos in semitis tuis ut non moveantur vestigia mea
Zatrzymuj kroki moje na drogach twych, aby się nie chwiały nogi moje.
6 ego clamavi quoniam exaudisti me Deus inclina aurem tuam mihi et exaudi verba mea
Ja cię wzywam, bo mię wysłuchiwasz, Boże! Nakłoń ucha twego ku mnie, wysłuchaj słowa moje.
7 mirifica misericordias tuas qui salvos facis sperantes in te
Okaż miłosierdzie twoje, ty, który ochraniasz ufających w tobie od tych, którzy powstawają przeciwko prawicy twojej.
8 a resistentibus dexterae tuae custodi me ut pupillam oculi sub umbra alarum tuarum proteges me
Strzeż mię jako źrenicy oka; pod cieniem skrzydeł twoich ukryj mię.
9 a facie impiorum qui me adflixerunt inimici mei animam meam circumdederunt super me;
Przed twarzą niepobożnych, którzy mię niszczą, przed nieprzyjaciółmi duszy mojej, którzy mię ogarnęli.
10 adipem suum concluserunt os eorum locutum est superbia
Tukiem swoim okryli się; hardzie mówią usty swemi.
11 proicientes me nunc circumdederunt me oculos suos statuerunt declinare in terram
Gdziekolwiek idziemy, obtoczyli nas; oczy swe nasadzili, aby nas potrącili ku ziemi.
12 susceperunt me sicut leo paratus ad praedam et sicut catulus leonis habitans in abditis
Każdy z nich podobien jest lwowi pragnącemu łupu, i lwięciu siedzącemu w jamie.
13 exsurge Domine praeveni eum et subplanta eum eripe animam meam ab impio frameam tuam
Powstańże, Panie! uprzedź twarz jego, potrąć go, wyrwij duszę moję od niezbożnego mieczem twoim.
14 ab inimicis manus tuae Domine a paucis de terra divide eos in vita eorum de absconditis tuis adimpletus est venter eorum saturati sunt filiis et dimiserunt reliquias suas parvulis suis
Wyrwij mię od ludzi ręką twoją, o Panie! od ludzi tego świata, których dział jest w tym żywocie, a których brzuch z szpiżarni twojej napełniasz, skąd nasyceni bywają, i synowie ich, a zostawiają ostatki swoje dzieciom swoim.
15 ego autem in iustitia apparebo conspectui tuo satiabor cum apparuerit gloria tua
Ale ja w sprawiedliwości oglądam oblicze twoje; gdy się ocucę, nasycony będę obrazem obliczności twojej.
