< Psalmorum 17 >

1 oratio David exaudi Domine iustitiam meam intende deprecationem meam auribus percipe orationem meam non in labiis dolosis
دعای داوود. ای خداوند، فریاد عدالت خواهانهٔ مرا بشنو و به دعای من که از دل بی‌ریا برمی‌آید، توجه فرما!
2 de vultu tuo iudicium meum prodeat oculi tui videant aequitates
تو واقعیت را می‌دانی، پس بی‌گناهی مرا اعلام کن.
3 probasti cor meum visitasti nocte igne me examinasti et non est inventa in me iniquitas
تو از دل من باخبری. حتی در شب به سراغم آمدی و مرا آزمودی و خطایی در من نیافتی. هیچ بدی در سخنان من نبوده است،
4 ut non loquatur os meum opera hominum propter verba labiorum tuorum ego custodivi vias duras
و من خود را از گناهکاران دور نگه داشته، از راههای آنها پیروی نکرده‌ام، بلکه از کلام تو اطاعت نموده‌ام
5 perfice gressus meos in semitis tuis ut non moveantur vestigia mea
و پاهای من هرگز از راههای تو منحرف نشده‌اند.
6 ego clamavi quoniam exaudisti me Deus inclina aurem tuam mihi et exaudi verba mea
ای خدا، من تو را می‌خوانم زیرا یقین دارم که مرا اجابت خواهی نمود پس دعای مرا بشنو.
7 mirifica misericordias tuas qui salvos facis sperantes in te
ای که با دست پرقدرتت کسانی را که به تو پناه می‌آورند از دست دشمنان می‌رهانی، محبت بی‌دریغت را به من بنمایان.
8 a resistentibus dexterae tuae custodi me ut pupillam oculi sub umbra alarum tuarum proteges me
از من مانند مردمک چشمت مواظبت نما و مرا زیر سایهٔ بالهای خود پنهان کن.
9 a facie impiorum qui me adflixerunt inimici mei animam meam circumdederunt super me;
مرا از چنگ دشمنانی که محاصره‌ام می‌کنند و بر من هجوم می‌آورند، برهان.
10 adipem suum concluserunt os eorum locutum est superbia
این سنگدلان متکبر، مرا احاطه کرده‌اند و منتظر فرصتی هستند تا مرا از پای درآورند.
11 proicientes me nunc circumdederunt me oculos suos statuerunt declinare in terram
12 susceperunt me sicut leo paratus ad praedam et sicut catulus leonis habitans in abditis
آنها مانند شیری درنده در کمین من نشسته‌اند تا مرا بدرند.
13 exsurge Domine praeveni eum et subplanta eum eripe animam meam ab impio frameam tuam
ای خداوند، برخیز و در مقابل آنها بایست و آنها را به زانو درآور! با شمشیر خود، جانم را از دست گناهکاران نجات بده!
14 ab inimicis manus tuae Domine a paucis de terra divide eos in vita eorum de absconditis tuis adimpletus est venter eorum saturati sunt filiis et dimiserunt reliquias suas parvulis suis
خداوندا، با قدرت دست خود مرا از چنین مردمانی که دل به این دنیا بسته‌اند، برهان. اما شکم کسانی را که عزیز تو هستند سیر کن. باشد که فرزندان ایشان مال فراوان داشته باشند، و برای اولادشان نیز ارث باقی بگذارند.
15 ego autem in iustitia apparebo conspectui tuo satiabor cum apparuerit gloria tua
اما من از دیدن روی تو است که سیر می‌شوم. هنگامی که بیدار شوم تو را خواهم دید، زیرا تو گناه مرا بخشیده‌ای.

< Psalmorum 17 >