< Psalmorum 17 >
1 oratio David exaudi Domine iustitiam meam intende deprecationem meam auribus percipe orationem meam non in labiis dolosis
Ei bøn av David. Herre, høyr på rettvis sak, lyd etter mitt rop, vend øyra til mi bøn frå saklause lippor!
2 de vultu tuo iudicium meum prodeat oculi tui videant aequitates
Lat min rett ganga ut frå ditt andlit, dine augo skoda kva rett er!
3 probasti cor meum visitasti nocte igne me examinasti et non est inventa in me iniquitas
Du prøver mitt hjarta, gjestar det um natti, du ransakar meg, du finn ingen ting; min tanke vik ikkje av frå min munn.
4 ut non loquatur os meum opera hominum propter verba labiorum tuorum ego custodivi vias duras
Mot det som menneskje hev gjort meg, hev eg etter ordet frå dine lippor teke meg i vare for valdsmanns stigar.
5 perfice gressus meos in semitis tuis ut non moveantur vestigia mea
Mine stig heldt seg stødt til dine farvegar, mine føtar snåva ikkje.
6 ego clamavi quoniam exaudisti me Deus inclina aurem tuam mihi et exaudi verba mea
Eg ropar til deg, for du svarar meg, Gud! Bøyg ditt øyra til meg, høyr mitt ord!
7 mirifica misericordias tuas qui salvos facis sperantes in te
Vis di underfulle miskunn, du som frelsar deim som flyr til deg, frå deim som stend imot di høgre hand!
8 a resistentibus dexterae tuae custodi me ut pupillam oculi sub umbra alarum tuarum proteges me
Vakta meg som din augnestein! gøym meg i skuggen av dine vengjer
9 a facie impiorum qui me adflixerunt inimici mei animam meam circumdederunt super me;
for dei ugudlege som øydelegg meg, mine fiendar til dauden, som kringset meg!
10 adipem suum concluserunt os eorum locutum est superbia
Dei let sitt feite hjarta att, med sin munn talar dei i ovmod.
11 proicientes me nunc circumdederunt me oculos suos statuerunt declinare in terram
Kvar me gjeng, kringgjeng dei oss no; sine augo set dei på å støyta meg ned til jordi.
12 susceperunt me sicut leo paratus ad praedam et sicut catulus leonis habitans in abditis
Han er lik ei løva som stundar etter å riva sund, og ei ungløva som ligg i løyne.
13 exsurge Domine praeveni eum et subplanta eum eripe animam meam ab impio frameam tuam
Statt upp, Herre, stig fram imot honom, støyt honom ned, frels mi sjæl frå den ugudlege med ditt sverd,
14 ab inimicis manus tuae Domine a paucis de terra divide eos in vita eorum de absconditis tuis adimpletus est venter eorum saturati sunt filiis et dimiserunt reliquias suas parvulis suis
frå menner med di hand, Herre, frå menner av denne verdi, som hev sin lut i dette liv, og som du fyller buken på med dine skattar, dei som er rike på søner og let sine avleivor etter seg til sine born!
15 ego autem in iustitia apparebo conspectui tuo satiabor cum apparuerit gloria tua
Eg skal i rettferd skoda ditt andlit, eg skal, når eg vaknar, mettast av di åsyn.