Psalmorum 17
1 oratio David exaudi Domine iustitiam meam intende deprecationem meam auribus percipe orationem meam non in labiis dolosis
Drottinn, ó hjálpa þú mér, því að ég er heiðvirður og breytni mín réttlát. Hlustaðu þegar ég hrópa til þín!
2 de vultu tuo iudicium meum prodeat oculi tui videant aequitates
Úrskurða mig réttlátan svo að allir heyri, þú réttvísi Drottinn.
3 probasti cor meum visitasti nocte igne me examinasti et non est inventa in me iniquitas
Þú hefur prófað mig, já jafnvel um nætur, en engar illar hugsanir fundið hjá mér, né vond orð mér á vörum.
4 ut non loquatur os meum opera hominum propter verba labiorum tuorum ego custodivi vias duras
Boðorðum þínum hef ég hlýtt og forðast félagsskap við illmenni og rudda.
5 perfice gressus meos in semitis tuis ut non moveantur vestigia mea
Ég hef fylgt leiðsögn þinni og ekki farið villur vegar.
6 ego clamavi quoniam exaudisti me Deus inclina aurem tuam mihi et exaudi verba mea
Ég ákalla þig því að ég veit að þú svarar mér! Já, hlustaðu á bæn mína.
7 mirifica misericordias tuas qui salvos facis sperantes in te
Sýndu mér kærleika þinn og náð, þú sem frelsar hina ofsóttu.
8 a resistentibus dexterae tuae custodi me ut pupillam oculi sub umbra alarum tuarum proteges me
Vernda mig eins og sjáaldur augans. Hyl mig í skjóli vængja þinna.
9 a facie impiorum qui me adflixerunt inimici mei animam meam circumdederunt super me;
Óvinir mínir umkringja mig með morðsvip í augum.
10 adipem suum concluserunt os eorum locutum est superbia
Þeir eru óguðlegir og beita mig ofbeldi. Hlustaðu á tal þeirra! Hvílíkur hroki!
11 proicientes me nunc circumdederunt me oculos suos statuerunt declinare in terram
Þeir koma nær og nær, ákveðnir í að troða mig undir.
12 susceperunt me sicut leo paratus ad praedam et sicut catulus leonis habitans in abditis
Þeir líkjast gráðugum ljónum sem vilja rífa mig á hol – ungum ljónum sem liggja í leyni og bíða eftir bráð.
13 exsurge Domine praeveni eum et subplanta eum eripe animam meam ab impio frameam tuam
Drottinn, rís þú upp og hastaðu á þá! Rektu þá frá!
14 ab inimicis manus tuae Domine a paucis de terra divide eos in vita eorum de absconditis tuis adimpletus est venter eorum saturati sunt filiis et dimiserunt reliquias suas parvulis suis
Komdu og frelsaðu mig frá hinum óguðlegu sem aðeins leita jarðnesks ávinnings, þeim sem þú hefur gefið auð og völd og ótal afkomendur.
15 ego autem in iustitia apparebo conspectui tuo satiabor cum apparuerit gloria tua
En ég sækist ekki eftir veraldlegum auði, heldur því að þekkja þig og lifa réttvíslega – vera sáttur við þig. Ég vil hugsa um þig jafnt á degi sem nóttu og þegar ég vakna mun ég sjá auglit þitt og gleðjast!
