< Psalmorum 147 >

1 alleluia Aggei et Zacchariae laudate Dominum quoniam bonum psalmus Deo nostro sit iucunda decoraque; laudatio
RAB'be övgüler sunun! Ne güzel, ne hoş Tanrımız'ı ilahilerle övmek! O'na övgü yaraşır.
2 aedificans Hierusalem Dominus dispersiones Israhel congregabit
RAB yeniden kuruyor Yeruşalim'i, Bir araya topluyor İsrail'in sürgünlerini.
3 qui sanat contritos corde et alligat contritiones illorum
O kırık kalplileri iyileştirir, Yaralarını sarar.
4 qui numerat multitudinem stellarum et omnibus eis nomina vocans
Yıldızların sayısını belirler, Her birini adıyla çağırır.
5 magnus Dominus noster et magna virtus eius et sapientiae eius non est numerus
Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sınırsızdır anlayışı.
6 suscipiens mansuetos Dominus humilians autem peccatores usque ad terram
RAB mazlumlara yardım eder, Kötüleri yere çalar.
7 praecinite Domino in confessione psallite Deo nostro in cithara
RAB'be şükran ezgileri okuyun, Tanrımız'ı lirle, ilahilerle övün.
8 qui operit caelum nubibus et parat terrae pluviam qui producit in montibus faenum et herbam servituti hominum
O'dur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yağmur sağlayan, Dağlarda ot bitiren.
9 et dat iumentis escam ipsorum et pullis corvorum invocantibus eum
O yiyecek sağlar hayvanlara, Bağrışan kuzgun yavrularına.
10 non in fortitudine equi voluntatem habebit nec in tibiis viri beneplacitum erit ei
Ne atın gücünden zevk alır, Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.
11 beneplacitum est Domino super timentes eum et in eis qui sperant super misericordia eius
RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.
12 alleluia lauda Hierusalem Dominum lauda Deum tuum Sion
RAB'bi yücelt, ey Yeruşalim! Tanrın'a övgüler sun, ey Siyon!
13 quoniam confortavit seras portarum tuarum benedixit filiis tuis in te
Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar, İçindeki halkı kutsar.
14 qui posuit fines tuos pacem et adipe frumenti satiat te
Sınırlarını esenlik içinde tutar, Seni en iyi buğdayla doyurur.
15 qui emittit eloquium suum terrae velociter currit sermo eius
Yeryüzüne buyruğunu gönderir, Sözü çarçabuk yayılır.
16 qui dat nivem sicut lanam nebulam sicut cinerem spargit
Yapağı gibi kar yağdırır, Kırağıyı kül gibi saçar.
17 mittit cristallum suum sicut buccellas ante faciem frigoris eius quis sustinebit
Aşağıya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soğuğuna?
18 emittet verbum suum et liquefaciet ea flabit spiritus eius et fluent aquae
Buyruk verir, eritir buzları, Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.
19 qui adnuntiat verbum suum Iacob iustitias et iudicia sua Israhel
Sözünü Yakup soyuna, Kurallarını, ilkelerini İsrail'e bildirir.
20 non fecit taliter omni nationi et iudicia sua non manifestavit eis
Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu, Onlar O'nun ilkelerini bilmezler. RAB'be övgüler sunun!

< Psalmorum 147 >