< Psalmorum 147 >

1 alleluia Aggei et Zacchariae laudate Dominum quoniam bonum psalmus Deo nostro sit iucunda decoraque; laudatio
Alleluia. Laudate Dominum quoniam bonus est psalmus: Deo nostro sit iucunda, decoraque laudatio.
2 aedificans Hierusalem Dominus dispersiones Israhel congregabit
Aedificans Ierusalem Dominus: dispersiones Israelis congregabit.
3 qui sanat contritos corde et alligat contritiones illorum
Qui sanat contritos corde: et alligat contritiones eorum.
4 qui numerat multitudinem stellarum et omnibus eis nomina vocans
Qui numerat multitudinem stellarum: et omnibus eis nomina vocat.
5 magnus Dominus noster et magna virtus eius et sapientiae eius non est numerus
Magnus Dominus noster, et magna virtus eius: et sapientiae eius non est numerus.
6 suscipiens mansuetos Dominus humilians autem peccatores usque ad terram
Suscipiens mansuetos Dominus: humilians autem peccatores usque ad terram.
7 praecinite Domino in confessione psallite Deo nostro in cithara
Praecinite Domino in confessione: psallite Deo nostro in cithara.
8 qui operit caelum nubibus et parat terrae pluviam qui producit in montibus faenum et herbam servituti hominum
Qui operit caelum nubibus: et parat terrae pluviam. Qui producit in montibus foenum: et herbam servituti hominum.
9 et dat iumentis escam ipsorum et pullis corvorum invocantibus eum
Qui dat iumentis escam ipsorum: et pullis corvorum invocantibus eum.
10 non in fortitudine equi voluntatem habebit nec in tibiis viri beneplacitum erit ei
Non in fortitudine equi voluntatem habebit: nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
11 beneplacitum est Domino super timentes eum et in eis qui sperant super misericordia eius
Beneplacitum est Domino super timentes eum: et in eis, qui sperant super misericordia eius.
12 alleluia lauda Hierusalem Dominum lauda Deum tuum Sion
Alleluia. Lauda Ierusalem Dominum: lauda Deum tuum Sion.
13 quoniam confortavit seras portarum tuarum benedixit filiis tuis in te
Quoniam confortavit seras portarum tuarum: benedixit filiis tuis in te.
14 qui posuit fines tuos pacem et adipe frumenti satiat te
Qui posuit fines tuos pacem: et adipe frumenti satiat te.
15 qui emittit eloquium suum terrae velociter currit sermo eius
Qui emittit eloquium suum terrae: velociter currit sermo eius.
16 qui dat nivem sicut lanam nebulam sicut cinerem spargit
Qui dat nivem sicut lanam: nebulam sicut cinerem spargit,
17 mittit cristallum suum sicut buccellas ante faciem frigoris eius quis sustinebit
Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris eius quis sustinebit?
18 emittet verbum suum et liquefaciet ea flabit spiritus eius et fluent aquae
Emittet verbum suum, et liquefaciet ea: flabit spiritus eius, et fluent aquae.
19 qui adnuntiat verbum suum Iacob iustitias et iudicia sua Israhel
Qui annunciat verbum suum Iacob: iustitias, et iudicia sua Israel.
20 non fecit taliter omni nationi et iudicia sua non manifestavit eis
Non fecit taliter omni nationi: et iudicia sua non manifestavit eis. Alleluia.

< Psalmorum 147 >