Psalmorum 147
1 alleluia Aggei et Zacchariae laudate Dominum quoniam bonum psalmus Deo nostro sit iucunda decoraque; laudatio
Alleluja. [Laudate Dominum, quoniam bonus est psalmus; Deo nostro sit jucunda, decoraque laudatio.
2 aedificans Hierusalem Dominus dispersiones Israhel congregabit
Ædificans Jerusalem Dominus, dispersiones Israëlis congregabit:
3 qui sanat contritos corde et alligat contritiones illorum
qui sanat contritos corde, et alligat contritiones eorum;
4 qui numerat multitudinem stellarum et omnibus eis nomina vocans
qui numerat multitudinem stellarum, et omnibus eis nomina vocat.
5 magnus Dominus noster et magna virtus eius et sapientiae eius non est numerus
Magnus Dominus noster, et magna virtus ejus, et sapientiæ ejus non est numerus.
6 suscipiens mansuetos Dominus humilians autem peccatores usque ad terram
Suscipiens mansuetos Dominus; humilians autem peccatores usque ad terram.
7 praecinite Domino in confessione psallite Deo nostro in cithara
Præcinite Domino in confessione; psallite Deo nostro in cithara.
8 qui operit caelum nubibus et parat terrae pluviam qui producit in montibus faenum et herbam servituti hominum
Qui operit cælum nubibus, et parat terræ pluviam; qui producit in montibus fœnum, et herbam servituti hominum;
9 et dat iumentis escam ipsorum et pullis corvorum invocantibus eum
qui dat jumentis escam ipsorum, et pullis corvorum invocantibus eum.
10 non in fortitudine equi voluntatem habebit nec in tibiis viri beneplacitum erit ei
Non in fortitudine equi voluntatem habebit, nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
11 beneplacitum est Domino super timentes eum et in eis qui sperant super misericordia eius
Beneplacitum est Domino super timentes eum, et in eis qui sperant super misericordia ejus.]
12 alleluia lauda Hierusalem Dominum lauda Deum tuum Sion
Alleluja. [Lauda, Jerusalem, Dominum; lauda Deum tuum, Sion.
13 quoniam confortavit seras portarum tuarum benedixit filiis tuis in te
Quoniam confortavit seras portarum tuarum; benedixit filiis tuis in te.
14 qui posuit fines tuos pacem et adipe frumenti satiat te
Qui posuit fines tuos pacem, et adipe frumenti satiat te.
15 qui emittit eloquium suum terrae velociter currit sermo eius
Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo ejus.
16 qui dat nivem sicut lanam nebulam sicut cinerem spargit
Qui dat nivem sicut lanam; nebulam sicut cinerem spargit.
17 mittit cristallum suum sicut buccellas ante faciem frigoris eius quis sustinebit
Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris ejus quis sustinebit?
18 emittet verbum suum et liquefaciet ea flabit spiritus eius et fluent aquae
Emittet verbum suum, et liquefaciet ea; flabit spiritus ejus, et fluent aquæ.
19 qui adnuntiat verbum suum Iacob iustitias et iudicia sua Israhel
Qui annuntiat verbum suum Jacob, justitias et judicia sua Israël.
20 non fecit taliter omni nationi et iudicia sua non manifestavit eis
Non fecit taliter omni nationi, et judicia sua non manifestavit eis. Alleluja.]
