Psalmorum 147
1 alleluia Aggei et Zacchariae laudate Dominum quoniam bonum psalmus Deo nostro sit iucunda decoraque; laudatio
Hallelúja! Já, lofið Drottin! Það er gott að lofa Drottin! Indælt og rétt!
2 aedificans Hierusalem Dominus dispersiones Israhel congregabit
Hann er að endurreisa Jerúsalem og flytja hina herleiddu heim.
3 qui sanat contritos corde et alligat contritiones illorum
Hann reisir upp hina niðurbeygðu og bindur um sár þeirra.
4 qui numerat multitudinem stellarum et omnibus eis nomina vocans
Hann þekkir fjölda stjarnanna, já og hverja fyrir sig með nafni!
5 magnus Dominus noster et magna virtus eius et sapientiae eius non est numerus
Mikill er Drottinn! Vald hans er stórkostlegt! Þekking hans er takmarkalaus.
6 suscipiens mansuetos Dominus humilians autem peccatores usque ad terram
Drottinn styður auðmjúka, en varpar illmennum til jarðar.
7 praecinite Domino in confessione psallite Deo nostro in cithara
Syngið honum þakkarljóð, lofið Guð með hörpuleik.
8 qui operit caelum nubibus et parat terrae pluviam qui producit in montibus faenum et herbam servituti hominum
Hann fyllir himininn skýjum, gefur steypiregn og klæðir fjöllin grænu grasi.
9 et dat iumentis escam ipsorum et pullis corvorum invocantibus eum
Hann fæðir hin villtu dýr og hrafnarnir krunka til hans eftir æti.
10 non in fortitudine equi voluntatem habebit nec in tibiis viri beneplacitum erit ei
Í hans augum kemst sprettharður foli varla úr sporunum og máttur mannsins má sín lítils.
11 beneplacitum est Domino super timentes eum et in eis qui sperant super misericordia eius
En hann gleðst yfir þeim sem elska hann og reiða sig á kærleika hans og gæsku.
12 alleluia lauda Hierusalem Dominum lauda Deum tuum Sion
Lofa þú hann, Jerúsalem! Vegsama Guð þinn, Síon!
13 quoniam confortavit seras portarum tuarum benedixit filiis tuis in te
Því að hann hefur gert múra þína öfluga og blessað börnin þín.
14 qui posuit fines tuos pacem et adipe frumenti satiat te
Hann lætur frið haldast í landinu og fyllir hlöður þínar af úrvals hveiti.
15 qui emittit eloquium suum terrae velociter currit sermo eius
Hann sendir boð sín til jarðar, skipanir hans berast hratt eins og vindurinn.
16 qui dat nivem sicut lanam nebulam sicut cinerem spargit
Skjannahvít mjöllin er frá honum komin og hrímið sem glitrar á jörðinni.
17 mittit cristallum suum sicut buccellas ante faciem frigoris eius quis sustinebit
Haglélið er líka hans verk og frostið sem bítur í kinnarnar.
18 emittet verbum suum et liquefaciet ea flabit spiritus eius et fluent aquae
En síðan sendir hann hlýjan vorvind, snjórinn þiðnar og árnar ryðja sig.
19 qui adnuntiat verbum suum Iacob iustitias et iudicia sua Israhel
Hann kunngjörði Ísrael lögmál sitt og ákvæði
20 non fecit taliter omni nationi et iudicia sua non manifestavit eis
– það hefur hann ekki gert við neina aðra þjóð, nei, þeim kennir hann ekki fyrirmæli sín. Hallelúja! Dýrð sé Drottni!
