< Psalmorum 147 >

1 alleluia Aggei et Zacchariae laudate Dominum quoniam bonum psalmus Deo nostro sit iucunda decoraque; laudatio
Praise YAH! For [it is] good to praise our God, For pleasant—lovely [is] praise.
2 aedificans Hierusalem Dominus dispersiones Israhel congregabit
YHWH [is] building Jerusalem, He gathers the driven away of Israel.
3 qui sanat contritos corde et alligat contritiones illorum
Who is giving healing to the broken of heart, And is binding up their griefs.
4 qui numerat multitudinem stellarum et omnibus eis nomina vocans
Appointing the number of the stars, He gives names to all of them.
5 magnus Dominus noster et magna virtus eius et sapientiae eius non est numerus
Our Lord [is] great, and abundant in power, There is no narration of His understanding.
6 suscipiens mansuetos Dominus humilians autem peccatores usque ad terram
YHWH is causing the meek to stand, Making the wicked low to the earth.
7 praecinite Domino in confessione psallite Deo nostro in cithara
Answer to YHWH with thanksgiving, Sing to our God with a harp.
8 qui operit caelum nubibus et parat terrae pluviam qui producit in montibus faenum et herbam servituti hominum
Who is covering the heavens with clouds, Who is preparing rain for the earth, Who is causing grass to spring up [on] mountains,
9 et dat iumentis escam ipsorum et pullis corvorum invocantibus eum
Giving to the beast its food, To the young of the ravens that call.
10 non in fortitudine equi voluntatem habebit nec in tibiis viri beneplacitum erit ei
He does not delight in the might of the horse, He is not pleased in the legs of a man.
11 beneplacitum est Domino super timentes eum et in eis qui sperant super misericordia eius
YHWH is pleased with those fearing Him, With those waiting for His kindness.
12 alleluia lauda Hierusalem Dominum lauda Deum tuum Sion
Glorify, O Jerusalem, YHWH, Praise your God, O Zion.
13 quoniam confortavit seras portarum tuarum benedixit filiis tuis in te
For He strengthened the bars of your gates, He has blessed your sons in your midst.
14 qui posuit fines tuos pacem et adipe frumenti satiat te
Who is making your border peace, He satisfies you [with] the fat of wheat.
15 qui emittit eloquium suum terrae velociter currit sermo eius
Who is sending forth His saying [on] earth, His word runs very speedily.
16 qui dat nivem sicut lanam nebulam sicut cinerem spargit
Who is giving snow like wool, He scatters hoarfrost as ashes.
17 mittit cristallum suum sicut buccellas ante faciem frigoris eius quis sustinebit
Casting forth His ice like morsels, Who stands before His cold?
18 emittet verbum suum et liquefaciet ea flabit spiritus eius et fluent aquae
He sends forth His word and melts them, He causes His wind to blow—the waters flow.
19 qui adnuntiat verbum suum Iacob iustitias et iudicia sua Israhel
Declaring His words to Jacob, His statutes and His judgments to Israel.
20 non fecit taliter omni nationi et iudicia sua non manifestavit eis
He has not done so to any nation, As for judgments, they have not known them. Praise YAH!

< Psalmorum 147 >