Psalmorum 142

1 intellectus David cum esset in spelunca oratio voce mea ad Dominum clamavi voce mea ad Dominum deprecatus sum

Keima Yahweh Pakai henga kataovin, Yahweh Pakai henga khotona kathum in ahi.

2 effundo in conspectu eius deprecationem meam tribulationem meam ante ipsum pronuntio

Keima Yahweh Pakai ang-sunga kakiphin in, kahahsatna jouse jong kaphongdoh'in.

3 in deficiendo ex me spiritum meum et tu cognovisti semitas meas in via hac qua ambulabam absconderunt laqueum mihi

Kalhagao alam vai jitan, hinlah Yahweh Pakai nangbou nahi kachena ding lampi ei-hil ji. Kajotna lam'a chun ei-douten thang eikam peh jiuvin ahi.

4 considerabam ad dexteram et videbam et non erat qui cognosceret me periit fuga a me et non est qui requirit animam meam

Keiman mikhat tou hunga eipanpi ding kangaichat lai jin, koiman amitsih jenga jong eive poi! Koimacha eikithopi ding aumpoi, kachunga thilsoh koiman imachan eigelpeh poi.

5 clamavi ad te Domine dixi tu es spes mea portio mea in terra viventium

O Yahweh Pakai, keima na henga kataovin, “Nangma hi kakiselna nahi, kahinkhoa kangaichat pen nang bou nahi,” kati.

6 intende ad deprecationem meam quia humiliatus sum nimis libera me a persequentibus me quia confortati sunt super me

Kataona hi nei ngaipeh teijin, ei-kisunem behseh jeng tai! Ei-bolgenthei hoa kon'in neihuhdoh tan, ajeh chu amaho keisang in ahatval jeng tauve.

7 educ de custodia animam meam ad confitendum nomini tuo me expectant iusti donec retribuas mihi

Songkul'a kon'in neihuhdoh loijin, chutileh nangma kathangvah thei ding ahi. Lolhing tah'a neibol jeh'a kajet le kaveija mikitah dim lha diu ahi.