< Psalmorum 139 >

1 in finem David psalmus
Dawid dwom. Ao Awurade, woahwehwɛ me mu na woahunu me.
2 Domine probasti me et cognovisti me tu cognovisti sessionem meam et surrectionem meam
Wonim mʼasetena ne me sɔreɛ; wofiri akyirikyiri hunu mʼadwene mu.
3 intellexisti cogitationes meas de longe semitam meam et funiculum meum investigasti
Wonim mʼadifirie ne me nnaeɛ; wonim mʼakwan nyinaa.
4 et omnes vias meas praevidisti quia non est sermo in lingua mea
Ansa na mɛbue mʼano akasa no Ao Awurade, na wonim ne nyinaa dada.
5 ecce Domine tu cognovisti omnia novissima et antiqua tu formasti me et posuisti super me manum tuam
Woatwa me ho nyinaa ahyia na wobɔ me ho ban.
6 mirabilis facta est scientia tua ex me confortata est non potero ad eam
Saa nimdeɛ yi boro me nteaseɛ so, ɛyɛ me nwanwa dodo.
7 quo ibo ab spiritu tuo et quo a facie tua fugiam
Ɛhe na mɛtumi afiri wo honhom anim akorɔ? Ɛhe na mɛtumi adwane afiri wʼanim akorɔ?
8 si ascendero in caelum tu illic es si descendero ad infernum ades (Sheol h7585)
Sɛ meforo soro a, wowɔ hɔ. Na mekɔsɛ me kɛtɛ wɔ asaman a, wo nie. (Sheol h7585)
9 si sumpsero pinnas meas diluculo et habitavero in extremis maris
Sɛ mede adekyeeɛ ntaban tu na mekɔtena ɛpo akyi nohoa a,
10 etenim illuc manus tua deducet me et tenebit me dextera tua
mpo ɛhɔ na wo nsa bɛgya me akɔ, na wo nsa nifa bɛsɔ me mu.
11 et dixi forsitan tenebrae conculcabunt me et nox inluminatio in deliciis meis
Na meka sɛ, “Ampa ara esum mmɛkata me so na hann nnane adesaeɛ ntwa me ho nhyia a,”
12 quia tenebrae non obscurabuntur a te et nox sicut dies inluminabitur sicut tenebrae eius ita et lumen eius
esum mpo nnyɛ sum mma wo; na anadwo bɛhyerɛn sɛ awia; esum ne hann yɛ wo pɛ.
13 quia tu possedisti renes meos suscepisti me de utero matris meae
Na wo na wobɔɔ me honhom wonwonoo me wɔ me maame awotwaa mu.
14 confitebor tibi quia terribiliter magnificatus es mirabilia opera tua et anima mea cognoscit nimis
Mekamfo wo, ɛfiri sɛ woyɛɛ me anwanwakwan so a ɛyɛ hu. Wo nnwuma yɛ nwanwa. Menim ɛno yie pa ara.
15 non est occultatum os meum a te quod fecisti in occulto et substantia mea in inferioribus terrae
Wɔamfa me bɔberɛ anhinta wo ɛberɛ a wɔyɛɛ me kɔkoam no; ɛberɛ a wɔnwonoo me asase yam no,
16 inperfectum meum viderunt oculi tui et in libro tuo omnes scribentur die formabuntur et nemo in eis
wʼani hunuu me ɛberɛ a meyɛ mogya toa no. Nna dodoɔ a woatwa ama me no, wɔatwerɛ ne nyinaa wɔ wo nwoma mu ansa na emu baako reba mu.
17 mihi autem nimis honorificati sunt amici tui Deus nimis confirmati sunt principatus eorum
Ao Onyankopɔn, wo nsusuiɛ som bo ma me! Woka ne nyinaa bɔ mu a, ɛso dodo!
18 dinumerabo eos et super harenam multiplicabuntur exsurrexi et adhuc sum tecum
Sɛ mese mɛkan a, ne dodoɔ bɛboro mpoano anwea, sɛ menyane a, me ne wo wɔ hɔ ara.
19 si occideris Deus peccatores et viri sanguinum declinate a me
Ao Onyankopɔn, sɛ anka wobɛkumkum amumuyɛfoɔ a! Momfiri me so, mo mogyapɛfoɔ!
20 quia dices in cogitatione accipient in vanitate civitates tuas
Wɔde adwemmɔne ka wo ho asɛm; wʼatamfoɔ mmɔ wo din pa.
21 nonne qui oderunt te Domine oderam et super inimicos tuos tabescebam
Ao Awurade, metane wɔn a wɔtane wo, na mekyiri wɔn a wɔsɔre tia woɔ.
22 perfecto odio oderam illos inimici facti sunt mihi
Menni hwee sɛ ɔtan a mewɔ ma wɔn; mefa wɔn sɛ mʼatamfoɔ.
23 proba me Deus et scito cor meum interroga me et cognosce semitas meas
Hwehwɛ me mu, Ao Onyankopɔn, na hunu mʼakoma; sɔ me hwɛ na hunu mʼadwene.
24 et vide si via iniquitatis in me est et deduc me in via aeterna
Hwɛ sɛ bɔne bi wɔ me mu a, na fa me fa ɛkwan a ɛkɔ daa nkwa so. Wɔde ma dwomkyerɛfoɔ.

< Psalmorum 139 >