< Psalmorum 139 >

1 in finem David psalmus
Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. PANIE, przeniknąłeś [mnie] i znasz mnie.
2 Domine probasti me et cognovisti me tu cognovisti sessionem meam et surrectionem meam
Wiesz, kiedy siedzę i wstaję, z daleka znasz moje myśli.
3 intellexisti cogitationes meas de longe semitam meam et funiculum meum investigasti
Otaczasz moją ścieżkę i spoczynek, wszystkie moje drogi są ci znane.
4 et omnes vias meas praevidisti quia non est sermo in lingua mea
Zanim na [moim] języku pojawi się słowo, ty, PANIE, już je znasz.
5 ecce Domine tu cognovisti omnia novissima et antiqua tu formasti me et posuisti super me manum tuam
Otaczasz mnie z tyłu i z przodu i położyłeś na mnie twoją rękę.
6 mirabilis facta est scientia tua ex me confortata est non potero ad eam
Zbyt cudowna jest dla mnie [twoja] wiedza; jest wzniosła, nie mogę jej pojąć.
7 quo ibo ab spiritu tuo et quo a facie tua fugiam
Dokąd ujdę przed twoim duchem? Dokąd ucieknę przed twoim obliczem?
8 si ascendero in caelum tu illic es si descendero ad infernum ades (Sheol h7585)
Jeśli wstąpię do nieba, [jesteś] tam; jeśli przygotuję sobie posłanie w piekle, tam też jesteś. (Sheol h7585)
9 si sumpsero pinnas meas diluculo et habitavero in extremis maris
Gdybym wziął skrzydła zorzy porannej, aby zamieszkać na krańcu morza;
10 etenim illuc manus tua deducet me et tenebit me dextera tua
I tam twoja ręka prowadziłaby mnie i twoja prawica by mnie podtrzymała.
11 et dixi forsitan tenebrae conculcabunt me et nox inluminatio in deliciis meis
Jeśli powiem: Na pewno zakryją mnie ciemności, to i noc [będzie] dokoła mnie światłem.
12 quia tenebrae non obscurabuntur a te et nox sicut dies inluminabitur sicut tenebrae eius ita et lumen eius
Nawet ciemność [nic] przed tobą nie skryje, dla ciebie noc świeci jak dzień, ciemność jest jak światłość.
13 quia tu possedisti renes meos suscepisti me de utero matris meae
Ty bowiem panujesz nad moimi nerkami; okryłeś mnie w łonie mojej matki.
14 confitebor tibi quia terribiliter magnificatus es mirabilia opera tua et anima mea cognoscit nimis
Wysławiam cię, bo zostałem stworzony w sposób zadziwiający i cudowny; przedziwne są twoje dzieła, a moja dusza zna [je] bardzo dobrze.
15 non est occultatum os meum a te quod fecisti in occulto et substantia mea in inferioribus terrae
Żadna moja kość nie była zakryta przed tobą, gdy zostałem stworzony w skrytości i misternie złożony w głębiach ziemi.
16 inperfectum meum viderunt oculi tui et in libro tuo omnes scribentur die formabuntur et nemo in eis
Twoje oczy widziały niedoskonały płód mego [ciała]; w twojej księdze są zapisane wszystkie [moje] członki i dni, w [które] były kształtowane, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
17 mihi autem nimis honorificati sunt amici tui Deus nimis confirmati sunt principatus eorum
Jak drogie są dla mnie twoje myśli, Boże! Jak wielka jest ich liczba!
18 dinumerabo eos et super harenam multiplicabuntur exsurrexi et adhuc sum tecum
Gdybym chciał je zliczyć, byłoby ich więcej niż piasku; gdy się budzę, jeszcze jestem z tobą.
19 si occideris Deus peccatores et viri sanguinum declinate a me
Zgładzisz, Boże, niegodziwego; niech odstąpią ode mnie ludzie krwawi;
20 quia dices in cogitatione accipient in vanitate civitates tuas
[Którzy] mówią obrzydliwości przeciwko tobie, twoi wrogowie nadaremnie biorą [twoje imię].
21 nonne qui oderunt te Domine oderam et super inimicos tuos tabescebam
Czy nie nienawidzę tych, PANIE, którzy nienawidzą ciebie? I nie brzydzę się tymi, którzy przeciwko tobie powstają?
22 perfecto odio oderam illos inimici facti sunt mihi
Nienawidzę ich pełnią nienawiści i mam [ich] za wrogów.
23 proba me Deus et scito cor meum interroga me et cognosce semitas meas
Przeniknij mnie, Boże, i poznaj moje serce; wypróbuj mnie i poznaj moje myśli;
24 et vide si via iniquitatis in me est et deduc me in via aeterna
I zobacz, czy [jest] we mnie droga nieprawości, a prowadź mnie drogą wieczną.

< Psalmorum 139 >