< Psalmorum 139 >

1 in finem David psalmus
In finem, Psalmus David. Domine probasti me, et cognovisti me:
2 Domine probasti me et cognovisti me tu cognovisti sessionem meam et surrectionem meam
tu cognovisti sessionem meam, et resurrectionem meam.
3 intellexisti cogitationes meas de longe semitam meam et funiculum meum investigasti
Intellexisti cogitationes meas de longe: semitam meam, et funiculum meum investigasti.
4 et omnes vias meas praevidisti quia non est sermo in lingua mea
Et omnes vias meas prævidisti: quia non est sermo in lingua mea.
5 ecce Domine tu cognovisti omnia novissima et antiqua tu formasti me et posuisti super me manum tuam
Ecce Domine tu cognovisti omnia novissima, et antiqua: tu formasti me, et posuisti super me manum tuam.
6 mirabilis facta est scientia tua ex me confortata est non potero ad eam
Mirabilis facta est scientia tua ex me: confortata est, et non potero ad eam.
7 quo ibo ab spiritu tuo et quo a facie tua fugiam
Quo ibo a spiritu tuo? et quo a facie tua fugiam?
8 si ascendero in caelum tu illic es si descendero ad infernum ades (Sheol h7585)
Si ascendero in cælum, tu illic es: si descendero in infernum, ades. (Sheol h7585)
9 si sumpsero pinnas meas diluculo et habitavero in extremis maris
Si sumpsero pennas meas diluculo, et habitavero in extremis maris:
10 etenim illuc manus tua deducet me et tenebit me dextera tua
Etenim illuc manus tua deducet me: et tenebit me dextera tua.
11 et dixi forsitan tenebrae conculcabunt me et nox inluminatio in deliciis meis
Et dixi: Forsitan tenebræ conculcabunt me: et nox illuminatio mea in deliciis meis.
12 quia tenebrae non obscurabuntur a te et nox sicut dies inluminabitur sicut tenebrae eius ita et lumen eius
Quia tenebræ non obscurabuntur a te, et nox sicut dies illuminabitur: sicut tenebræ eius, ita et lumen eius.
13 quia tu possedisti renes meos suscepisti me de utero matris meae
Quia tu possedisti renes meos: suscepisti me de utero matris meæ.
14 confitebor tibi quia terribiliter magnificatus es mirabilia opera tua et anima mea cognoscit nimis
Confitebor tibi quia terribiliter magnificatus es: mirabilia opera tua, et anima mea cognoscit nimis.
15 non est occultatum os meum a te quod fecisti in occulto et substantia mea in inferioribus terrae
Non est occultatum os meum a te, quod fecisti in occulto: et substantia mea in inferioribus terræ.
16 inperfectum meum viderunt oculi tui et in libro tuo omnes scribentur die formabuntur et nemo in eis
Imperfectum meum viderunt oculi tui, et in libro tuo omnes scribentur: dies formabuntur, et nemo in eis.
17 mihi autem nimis honorificati sunt amici tui Deus nimis confirmati sunt principatus eorum
Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus: nimis confortatus est principatus eorum.
18 dinumerabo eos et super harenam multiplicabuntur exsurrexi et adhuc sum tecum
Dinumerabo eos, et super arenam multiplicabuntur: exurrexi, et adhuc sum tecum.
19 si occideris Deus peccatores et viri sanguinum declinate a me
Si occideris Deus peccatores: viri sanguinum declinate a me:
20 quia dices in cogitatione accipient in vanitate civitates tuas
Quia dicitis in cogitatione: accipient in vanitate civitates tuas.
21 nonne qui oderunt te Domine oderam et super inimicos tuos tabescebam
Nonne qui oderunt te Domine, oderam: et super inimicos tuos tabescebam?
22 perfecto odio oderam illos inimici facti sunt mihi
Perfecto odio oderam illos: et inimici facti sunt mihi.
23 proba me Deus et scito cor meum interroga me et cognosce semitas meas
Proba me Deus, et scito cor meum: interroga me, et cognosce semitas meas.
24 et vide si via iniquitatis in me est et deduc me in via aeterna
Et vide, si via iniquitatis in me est: et deduc me in via æterna.

< Psalmorum 139 >