Psalmorum 137

1 David Hieremiae super flumina Babylonis illic sedimus et flevimus cum recordaremur Sion

Ke kut muta sisken infacl Babylon, Kut tung we ke kut esamak Zion.

2 in salicibus in medio eius suspendimus organa nostra

Kut srupusrak harp natusr Ulun sak willow su tu siskasr.

3 quia illic interrogaverunt nos qui captivos duxerunt nos verba cantionum et qui abduxerunt nos hymnum cantate nobis de canticis Sion

Elos su sruokkuti elos sap kut in on; Elos sap kut in akpwaryalos, Ac fahk, “Yuk soko on ke acn Zion kut in lohng.”

4 quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena

Kut ac on fuka soko on nu sin LEUM GOD In sie facl sac?

5 si oblitus fuero tui Hierusalem oblivioni detur dextera mea

Lela tuh nga in tia sifil ku in srital ke harp Nga fin mulkinkomla, Jerusalem!

6 adhereat lingua mea faucibus meis si non meminero tui si non praeposuero Hierusalem in principio laetitiae meae

Lela nga in tia sifil ku in on Nga fin tia esam kom, Nga fin tia nunku mu kom pa mwe insewowo yohk emeet luk uh!

7 memor esto Domine filiorum Edom diem Hierusalem qui dicunt exinanite exinanite usque ad fundamentum in ea

O LEUM GOD, esam ma mwet Edom elos tuh oru Ke len se sruhu acn Jerusalem. Esam lah elos tuh fahk, “Sukella! Sukella nwe ke musalsalu fin fohk uh!”

8 filia Babylonis misera beatus qui retribuet tibi retributionem tuam quam retribuisti nobis

Babylon, kom ac fah kunausyukla. Insewowo elos su fah folokin nu sum Ma kom tuh oru nu sesr —

9 beatus qui tenebit et adlidet parvulos tuos ad petram

Su ac fah eisla tulik fusr nutuwos Ac sakunulos fin eot uh.