Psalmorum 137

1 David Hieremiae super flumina Babylonis illic sedimus et flevimus cum recordaremur Sion

Babylon tuiva ah te ka ngol uh tih Zion ka poek uh vaengah ka rhap uh.

2 in salicibus in medio eius suspendimus organa nostra

A khui kah tuirhi dongah ka rhotoeng te ka bang uh.

3 quia illic interrogaverunt nos qui captivos duxerunt nos verba cantionum et qui abduxerunt nos hymnum cantate nobis de canticis Sion

Kaimih aka sol rhoek kaimih te laa ol hnap n'dawt uh. Kaimih aka parhaengkung long khaw, “Zion laa te kaimih ham kohoenah neh hlai uh lah,” a ti uh.

4 quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena

Balae tih BOEIPA laa he kholong kho ah ka hlai uh eh?

5 si oblitus fuero tui Hierusalem oblivioni detur dextera mea

Jerusalem nang te kan hnilh atah ka bantang kut he hnilh uh saeh.

6 adhereat lingua mea faucibus meis si non meminero tui si non praeposuero Hierusalem in principio laetitiae meae

Nang te kan thoelh pawt tih, Jerusalem te ka kohoenah somtung la ka pacuet pawt atah ka lai he ka dang la kap uh saeh.

7 memor esto Domine filiorum Edom diem Hierusalem qui dicunt exinanite exinanite usque ad fundamentum in ea

BOEIPA aw Jerusalem tue vaengkah Edom koca rhoek loh, “A khoengim duela kingling uh kingling uh,” a ti uh te poek pah.

8 filia Babylonis misera beatus qui retribuet tibi retributionem tuam quam retribuisti nobis

Hlang aka rhoelrhak Babylon nu aw, kaimih taengah na saii bangla na thaphu te namah taengah aka thuung tah a yoethen.

9 beatus qui tenebit et adlidet parvulos tuos ad petram

Na camoe rhoek te a tuuk tih, thaelpang dongah aka phop tah a yoethen.