< Psalmorum 137 >
1 David Hieremiae super flumina Babylonis illic sedimus et flevimus cum recordaremur Sion
Babylon vapui taengah, kang hnut o, ue, Zion to ka poek o naah, ka qah o.
2 in salicibus in medio eius suspendimus organa nostra
Katoengnawk doeh tui taeng ih thing tanghang nuiah ka bang o.
3 quia illic interrogaverunt nos qui captivos duxerunt nos verba cantionum et qui abduxerunt nos hymnum cantate nobis de canticis Sion
To ah kaom kaicae misong ah naeh kaminawk mah laasak hanah ang pacae o; kaicae pacaekthlaek kaminawk mah anghoehaih laasak hanah ang pacae o; Zion laa maeto sah o noek khae, tiah ang naa o.
4 quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena
Kawbangmaw Angraeng ih laa to minawk prae ah ka sah o thai tih?
5 si oblitus fuero tui Hierusalem oblivioni detur dextera mea
Aw Jerusalem, nang to kang pahnet o ving nahaeloe, ka bantang ban mah a sakthaihaih to pahnet roep nasoe.
6 adhereat lingua mea faucibus meis si non meminero tui si non praeposuero Hierusalem in principio laetitiae meae
Nang to kang panoek o ai boeh moe, kang hoe o haih koek Jerusalem to ka pakoeh o ai boeh nahaeloe, ka palai hae pakha ranuiah angbet caeng nasoe.
7 memor esto Domine filiorum Edom diem Hierusalem qui dicunt exinanite exinanite usque ad fundamentum in ea
Aw Angraeng, Jerusalem amtimh na niah, im hmuen to phrae oh, phrae oh, tiah kathui Edom kaminawk to poek ah.
8 filia Babylonis misera beatus qui retribuet tibi retributionem tuam quam retribuisti nobis
Amrosak thaih, Aw Babylon canu, kaicae nuiah na sak ih hmuen baktih toengah, na nuiah sah pathok kami loe tahamhoih.
9 beatus qui tenebit et adlidet parvulos tuos ad petram
Na caa nawktanawk to lak moe, thlung nuiah va kami loe tahamhoih.