Psalmorum 132
1 canticum graduum memento Domine David et omnis mansuetudinis eius
Manst þú, Drottinn, allar þjáningar Davíðs?
2 sicut iuravit Domino votum vovit Deo Iacob
Hann náði ekki að hvílast, kom ekki dúr á auga.
3 si introiero in tabernaculum domus meae si ascendero in lectum strati mei
Þá kom honum í hug að reisa hús yfir örk þína,
4 si dedero somnum oculis meis et palpebris meis dormitationem
musteri fyrir hinn volduga í Ísrael.
5 et requiem temporibus meis donec inveniam locum Domino tabernaculum Deo Iacob
Og hann hét því að svo skyldi verða og sór hátíðlegan eið fyrir Drottni.
6 ecce audivimus eam in Efrata invenimus eam in campis silvae
Fyrst var örkin í Síló í Efrata og síðan í Jaar.
7 introibimus in tabernacula eius adorabimus in loco ubi steterunt pedes eius
Nú fær hún stað í musterinu, bústað Guðs hér á jörð. Þar munum við falla fram og tilbiðja hann.
8 surge Domine in requiem tuam tu et arca sanctificationis tuae
Rís þú upp, Drottinn! Gakktu inn í musteri þitt ásamt örk þinni, tákni máttar þíns!
9 sacerdotes tui induentur iustitia et sancti tui exultabunt
Við munum íklæða prestana hvítum skrúða, klæðum hreinleikans. Og þjóðin mun hrópa fagnaðaróp!
10 propter David servum tuum non avertas faciem christi tui
Vísaðu Davíð þjóni þínum ekki frá – konunginum sem þú útvaldir handa þjóð þinni.
11 iuravit Dominus David veritatem et non frustrabit eum de fructu ventris tui ponam super sedem tuam
Þú lofaðir Davíð því að sonur hans yrði eftirmaður hans, skyldi erfa hásætið. Vissulega munt þú aldrei ganga á bak orða þinna!
12 si custodierint filii tui testamentum meum et testimonia mea haec quae docebo eos et filii eorum usque in saeculum sedebunt super sedem tuam
Og annað fyrirheit gafstu Davíð líka: Ef afkomendur hans héldu ákvæði sáttmála þíns við þig, þá mundi konungdómurinn haldast í ætt Davíðs að eilífu.
13 quoniam elegit Dominus Sion elegit eam in habitationem sibi
Ó, Drottinn, þú hefur útvalið Jerúsalem að bústað þínum.
14 haec requies mea in saeculum saeculi hic habitabo quoniam elegi eam
„Þetta er hvíldarstaður minn um aldur og ævi, “sagðir þú, „staðurinn sem ég hef þráð.
15 viduam eius benedicens benedicam pauperes eius saturabo panibus
Borg þessa vil ég blessa og auðga og fátæklingar hennar fá nóg að borða.
16 sacerdotes eius induam salutari et sancti eius exultatione exultabunt
Presta hennar mun ég íklæða hjálpræði, og hinir trúuðu er þar búa munu hrópa fagnaðaróp.
17 illic producam cornu David paravi lucernam christo meo
Veldi Davíðs mun aukast, og ég mun gefa honum son, eftirmann í hásæti hans.
18 inimicos eius induam confusione super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea
Ég hyl óvini hans skömm, en á honum skal kóróna hans ljóma.“
