< Psalmorum 121 >
1 canticum graduum levavi oculos meos in montes unde veniet auxilium mihi
«Ωδή των Αναβαθμών.» Υψόνω τους οφθαλμούς μου προς τα όρη· πόθεν θέλει ελθεί η βοήθειά μου;
2 auxilium meum a Domino qui fecit caelum et terram
Η βοήθειά μου έρχεται από του Κυρίου, του ποιήσαντος τον ουρανόν και την γην.
3 non det in commotionem pedem tuum neque dormitet qui custodit te
Δεν θέλει αφήσει να κλονισθή ο πους σου· ουδέ θέλει νυστάξει ο φυλάττων σε.
4 ecce non dormitabit neque dormiet qui custodit Israhel
Ιδού, δεν θέλει νυστάξει ουδέ θέλει αποκοιμηθή, ο φυλάττων τον Ισραήλ.
5 Dominus custodit te Dominus protectio tua super manum dexteram tuam
Ο Κύριος είναι ο φύλαξ σου· ο Κύριος είναι η σκέπη σου εκ δεξιών σου.
6 per diem sol non uret te neque luna per noctem
Την ημέραν ο ήλιος δεν θέλει σε βλάψει, ουδέ η σελήνη την νύκτα.
7 Dominus custodit te ab omni malo custodiat animam tuam Dominus
Ο Κύριος θέλει σε φυλάττει από παντός κακού· θέλει φυλάττει την ψυχήν σου.
8 Dominus custodiat introitum tuum et exitum tuum ex hoc nunc et usque in saeculum
Ο Κύριος θέλει φυλάττει την έξοδόν σου και την είσοδόν σου, από του νυν και έως του αιώνος.