Psalmorum 11

1 in finem psalmus David in Domino confido quomodo dicitis animae meae transmigra in montes sicut passer

Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. W Panu ja ufam. Jakoż tedy mówicie duszy mojej: Ulatuj jako ptak z góry swojej?

2 quoniam ecce peccatores intenderunt arcum paraverunt sagittas suas in faretra ut sagittent in obscuro rectos corde

Bo oto niepobożni naciągają łuk, przykładają strzałę swą na cięciwę, aby strzelali w ciemności na uprzejmych sercem.

3 quoniam quae perfecisti destruxerunt iustus autem quid fecit

Ale zamysły ich będą skażone; bo sprawiedliwy cóż uczynił?

4 Dominus in templo sancto suo Dominus in caelo sedis eius oculi eius in pauperem respiciunt palpebrae eius interrogant filios hominum

Pan jest w kościele świętem swoim, stolica Pańska jest na niebie; oczy jego upatrują, powieki jego doświadczają synów ludzkich.

5 Dominus interrogat iustum et impium qui autem diligit iniquitatem odit animam suam

Pan doświadcza sprawiedliwego; ale niepobożnego i miłującego nieprawość ma w nienawiści dusza jego.

6 pluet super peccatores laqueos ignis et sulphur et spiritus procellarum pars calicis eorum

Wyleje jako deszcz na niepobożnych sidła, ogień i siarkę, a wicher będzie cząstką kielicha ich.

7 quoniam iustus Dominus et iustitias dilexit aequitatem vidit vultus eius

Bo sprawiedliwy Pan, sprawiedliwość miłuje, na szczerego patrzą oczy jego.