< Psalmorum 11 >
1 in finem psalmus David in Domino confido quomodo dicitis animae meae transmigra in montes sicut passer
To the victorie of Dauid. I triste in the Lord; hou seien ye to my soule, Passe thou ouere in to an hil, as a sparowe doith?
2 quoniam ecce peccatores intenderunt arcum paraverunt sagittas suas in faretra ut sagittent in obscuro rectos corde
For lo! synneris han bent a bouwe; thei han maad redi her arowis in an arowe caas; `for to schete in derknesse riytful men in herte.
3 quoniam quae perfecisti destruxerunt iustus autem quid fecit
For thei han distryed, whom thou hast maad perfit; but what dide the riytful man?
4 Dominus in templo sancto suo Dominus in caelo sedis eius oculi eius in pauperem respiciunt palpebrae eius interrogant filios hominum
The Lord is in his hooli temple; he is Lord, his seete is in heuene. Hise iyen biholden on a pore man; hise iyelidis axen the sones of men.
5 Dominus interrogat iustum et impium qui autem diligit iniquitatem odit animam suam
The Lord axith a iust man, and vnfeithful man; but he, that loueth wickidnesse, hatith his soule.
6 pluet super peccatores laqueos ignis et sulphur et spiritus procellarum pars calicis eorum
He schal reyne snaris on `synful men; fier, brymston, and the spirit of tempestis ben the part of the cuppe of hem.
7 quoniam iustus Dominus et iustitias dilexit aequitatem vidit vultus eius
For the Lord is riytful, and louede riytfulnessis; his cheer siy equite, `ethir euennesse.