Psalmorum 109
1 in finem David psalmus
Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. O Boże chwały mojej! nie milcz;
2 Deus laudem meam ne tacueris quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est
Bo się usta niepobożnego, i usta kłamliwe przeciwko mnie otworzyły; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym,
3 locuti sunt adversum me lingua dolosa et sermonibus odii circuierunt me et expugnaverunt me gratis
A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.
4 pro eo ut me diligerent detrahebant mihi ego autem orabam
Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.
5 et posuerunt adversus me mala pro bonis et odium pro dilectione mea
Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.
6 constitue super eum peccatorem et diabulus stet a dextris eius
Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.
7 cum iudicatur exeat condemnatus et oratio eius fiat in peccatum
Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.
8 fiant dies eius pauci et episcopatum eius accipiat alter
Niech będą dni jego krótkie, a przełożeństwo jego niech inny weźmie.
9 fiant filii eius orfani et uxor eius vidua
Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.
10 nutantes transferantur filii eius et mendicent eiciantur de habitationibus suis
Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.
11 scrutetur fenerator omnem substantiam eius et diripiant alieni labores eius
Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.
12 non sit illi adiutor nec sit qui misereatur pupillis eius
Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.
13 fiant nati eius in interitum in generatione una deleatur nomen eius
Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.
14 in memoriam redeat iniquitas patrum eius in conspectu Domini et peccatum matris eius non deleatur
Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.
15 fiant contra Dominum semper et dispereat de terra memoria eorum
Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,
16 pro eo quod non est recordatus facere misericordiam
Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a tego, który był serca utrapionego, chciał zamordować.
17 et persecutus est hominem inopem et mendicum et conpunctum corde mortificare
Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieństwa niechże będzie oddalone od niego.
18 et dilexit maledictionem et veniet ei et noluit benedictionem et elongabitur ab eo et induit maledictionem sicut vestimentum et intravit sicut aqua in interiora eius et sicut oleum in ossibus eius
A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.
19 fiat ei sicut vestimentum quo operitur et sicut zona qua semper praecingitur
Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.
20 hoc opus eorum qui detrahunt mihi apud Dominum et qui loquuntur mala adversus animam meam
Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.
21 et tu Domine Domine fac mecum propter nomen tuum quia suavis misericordia tua libera me
Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię.
22 quia egenus et pauper ego sum et cor meum turbatum est intra me
Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.
23 sicut umbra cum declinat ablatus sum excussus sum sicut lucustae
Jako cień, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szarańczę.
24 genua mea infirmata sunt a ieiunio et caro mea inmutata est propter oleum
Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.
25 et ego factus sum obprobrium illis viderunt me moverunt capita sua
Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.
26 adiuva me Domine Deus meus salvum fac me secundum misericordiam tuam
Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego,
27 et sciant quia manus tua haec tu Domine fecisti eam
Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił.
28 maledicent illi et tu benedices qui insurgunt in me confundantur servus autem tuus laetabitur
Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój.
29 induantur qui detrahunt mihi pudore et operiantur sicut deploide confusione sua
Niech będą przeciwnicy moi w hańbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją.
30 confitebor Domino nimis in ore meo et in medio multorum laudabo eum
Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę.
31 quia adstetit a dextris pauperis ut salvam faceret a persequentibus animam meam
Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.
