Psalmorum 104
1 ipsi David benedic anima mea Domino Domine Deus meus magnificatus es vehementer confessionem et decorem induisti
Me kra, kamfo Awurade! Awurade me Nyankopɔn, woyɛ ɔkɛse! Wɔafura wo tumi ne anuonyam.
2 amictus lumine sicut vestimento extendens caelum sicut pellem
Ɔde hann akata ne ho sɛ atade; ɔtrɛw ɔsoro mu te sɛ ntamadan,
3 qui tegis in aquis superiora eius qui ponis nubem ascensum tuum qui ambulas super pinnas ventorum
na ɔde ne mpia mu mpuran sisi nsu so. Ɔde omununkum yɛ ne teaseɛnam na ɔde nantew mframa ntaban so.
4 qui facis angelos tuos spiritus et ministros tuos ignem urentem
Ɔsoma nʼabɔfo sɛ mframa, na ɔsoma nʼasomfo sɛ ogyaframa.
5 qui fundasti terram super stabilitatem suam non inclinabitur in saeculum saeculi
Ɔde asase asi ne fapem so na ɛrenhinhim da.
6 abyssus sicut vestimentum amictus eius super montes stabunt aquae
Wode bun kataa so sɛ atade na nsu gyinaa mmepɔw no so.
7 ab increpatione tua fugient a voce tonitrui tui formidabunt
Nanso wʼanimka maa nsu no guanee, wʼaprannaa nnyigyei maa woguanee;
8 ascendunt montes et descendunt campi in locum quem fundasti eis
Wɔsen faa mmepɔw so, kɔɔ aku mu tɔnn, koguu faako a wode ama wɔn no.
9 terminum posuisti quem non transgredientur neque convertentur operire terram
Wotoo ɔhye a wɔrentumi ntra; na wɔammɛkata asase so bio.
10 qui emittis fontes in convallibus inter medium montium pertransibunt aquae
Ɔma nsuwa sen fa abon mu, ɛsen fa mmepɔw ntam.
11 potabunt omnes bestiae agri expectabunt onagri in siti sua
Wɔma wuram mmoa nyinaa nsu nom; atorɔm de kum wɔn sukɔm.
12 super ea volucres caeli habitabunt de medio petrarum dabunt vocem
Wim nnomaa nwen wɔn berebuw wɔ nsu no ho; na wɔto nnwom wɔ nnua no mman so.
13 rigans montes de superioribus suis de fructu operum tuorum satiabitur terra
Ofi ne soro mpia mu tɔ nsu gugu mmepɔw so; ne nnwuma so aba mee asase.
14 producens faenum iumentis et herbam servituti hominum ut educas panem de terra
Ɔma sare fifi ma anantwi, na ɔbɔɔ nnua maa onipa sɛ onnua na ɛmma aduan mfi asase mu:
15 et vinum laetificat cor hominis ut exhilaret faciem in oleo et panis cor hominis confirmat
nsa a ɛma onipa koma tɔ ne yam, ngo a ɛma onipa anim tɔ so, ne aduan a ekura onipa koma.
16 saturabuntur ligna campi et cedri Libani quas plantavit
Wogugu Awurade nnua no so yiye, Lebanon sida a oduae no.
17 illic passeres nidificabunt erodii domus dux est eorum
Ɛsow na nnomaa yɛ wɔn mmerebuw, na asukɔnkɔn nso yɛ nʼatenae wɔ ɔpepaw nnua no mu.
18 montes excelsi cervis petra refugium erinaciis
Mmepɔw atenten no yɛ wuram mmirekyi de; na abotan yɛ guankɔbea ma ewi.
19 fecit lunam in tempora sol cognovit occasum suum
Ɔsram kyerɛ bere nkyekyɛmu, na owia nim bere a ɔkɔtɔ.
20 posuisti tenebras et facta est nox in ipsa pertransibunt omnes bestiae silvae
Wode sum ba ma ɛyɛ adesae na kwae mu mmoa nyinaa kɔ ahayɛ.
21 catuli leonum rugientes ut rapiant et quaerant a Deo escam sibi
Gyata bobɔ mu pɛ wɔn hanam, wɔhwehwɛ wɔn aduan fi Onyankopɔn hɔ.
22 ortus est sol et congregati sunt et in cubilibus suis conlocabuntur
Owia pue ma wɔsan wɔn akyi; wɔsan kɔdeda wɔn atu mu.
23 exibit homo ad opus suum et ad operationem suam usque ad vesperum
Afei, onipa kɔ nʼadwuma so kɔyɛ adwuma ara kosi anwummere.
24 quam magnificata sunt opera tua Domine omnia in sapientia fecisti impleta est terra possessione tua
Awurade, wo nnwuma dɔɔso! Nyansa mu na woyɛɛ ne nyinaa; wʼabɔde ahyɛ asase so ma.
25 hoc mare magnum et spatiosum manibus; illic reptilia quorum non est numerus animalia pusilla cum magnis
Po na ɛda hɔ tɛtrɛɛ tamaa yi, a abɔde bebree a enni ano; akɛse ne nketewa ahyɛ no ma.
26 illic naves pertransibunt draco iste quem formasti ad inludendum ei
So na ahyɛn di akɔneaba, na ɔdɛnkyɛmmirampɔn a woyɛɛ no di agoru.
27 omnia a te expectant ut des illis escam in tempore
Wɔn nyinaa hwɛ wo kwan sɛ wobɛma wɔn wɔn aduan wɔ bere a ɛsɛ mu.
28 dante te illis colligent aperiente te manum tuam omnia implebuntur bonitate
Wode ma wɔn a, wɔtase; wubue wo nsam a nnepa mee wɔn.
29 avertente autem te faciem turbabuntur auferes spiritum eorum et deficient et in pulverem suum revertentur
Wode wʼanim hintaw wɔn a, wɔbɔ hu; sɛ wugye wɔn home a, wowuwu na wɔsan kɔ mfutuma mu.
30 emittes spiritum tuum et creabuntur et renovabis faciem terrae
Sɛ wode wo Honhom no ma wɔn a na wɔabɔ wɔn, na woyɛ asase ani foforo.
31 sit gloria Domini in saeculum laetabitur Dominus in operibus suis
Ma Awurade anuonyam ntena hɔ daa; ma Awurade ani nnye ne nnwuma ho,
32 qui respicit terram et facit eam tremere qui tangit montes et fumigant
nea ɔhwɛ asase na ɛwosow, na ɔde ne nsa ka mmepɔw a wusiw fi mu ba.
33 cantabo Domino in vita mea psallam Deo meo quamdiu sum
Mɛto dwom ama Awurade me nkwa nna nyinaa; sɛ mete ase yi, mɛto ayeyi dwom ama me Nyankopɔn.
34 iucundum sit ei eloquium meum ego vero delectabor in Domino
Ɔmma me mpaebɔ nsɔ nʼani bere a meregye mʼani wɔ Awurade mu yi.
35 deficiant peccatores a terra et iniqui ita ut non sint benedic anima mea Domino
Ma nnebɔneyɛfo nyera wɔ asase so; na amumɔyɛfo ase nhyew. Me kra, kamfo Awurade. Kamfo Awurade.
