Psalmorum 104
1 ipsi David benedic anima mea Domino Domine Deus meus magnificatus es vehementer confessionem et decorem induisti
RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! Ya RAB Tanrım, ne ulusun! Görkem ve yücelik kuşanmışsın,
2 amictus lumine sicut vestimento extendens caelum sicut pellem
Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün. Gökleri bir çadır gibi geren,
3 qui tegis in aquis superiora eius qui ponis nubem ascensum tuum qui ambulas super pinnas ventorum
Evini yukarıdaki sular üzerine kuran, Bulutları kendine savaş arabası yapan, Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,
4 qui facis angelos tuos spiritus et ministros tuos ignem urentem
Rüzgarları kendine haberci, Yıldırımları hizmetkâr eden sensin.
5 qui fundasti terram super stabilitatem suam non inclinabitur in saeculum saeculi
Yeryüzünü temeller üzerine kurdun, Asla sarsılmasın diye.
6 abyssus sicut vestimentum amictus eius super montes stabunt aquae
Engini ona bir giysi gibi giydirdin, Sular dağların üzerinde durdu.
7 ab increpatione tua fugient a voce tonitrui tui formidabunt
Sen kükreyince sular kaçtı, Göğü gürletince hemen çekildi.
8 ascendunt montes et descendunt campi in locum quem fundasti eis
Dağları aşıp derelere aktı, Onlar için belirlediğin yerlere doğru.
9 terminum posuisti quem non transgredientur neque convertentur operire terram
Bir sınır koydun önlerine, Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.
10 qui emittis fontes in convallibus inter medium montium pertransibunt aquae
Vadilerde fışkırttığın pınarlar, Dağların arasından akar.
11 potabunt omnes bestiae agri expectabunt onagri in siti sua
Bütün kır hayvanlarını suvarır, Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.
12 super ea volucres caeli habitabunt de medio petrarum dabunt vocem
Kuşlar yanlarında yuva kurar, Dalların arasında ötüşürler.
13 rigans montes de superioribus suis de fructu operum tuorum satiabitur terra
Gökteki evinden dağları sularsın, Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.
14 producens faenum iumentis et herbam servituti hominum ut educas panem de terra
Hayvanlar için ot, İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin; İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,
15 et vinum laetificat cor hominis ut exhilaret faciem in oleo et panis cor hominis confirmat
Yüreklerini sevindiren şarabı, Yüzlerini güldüren zeytinyağını, Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin.
16 saturabuntur ligna campi et cedri Libani quas plantavit
RAB'bin ağaçları, Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.
17 illic passeres nidificabunt erodii domus dux est eorum
Kuşlar orada yuva yapar, Leyleğin evi ise çamlardadır.
18 montes excelsi cervis petra refugium erinaciis
Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı, Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır.
19 fecit lunam in tempora sol cognovit occasum suum
Mevsimleri göstersin diye ayı, Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.
20 posuisti tenebras et facta est nox in ipsa pertransibunt omnes bestiae silvae
Karartırsın ortalığı, gece olur, Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.
21 catuli leonum rugientes ut rapiant et quaerant a Deo escam sibi
Genç aslan av peşinde kükrer, Tanrı'dan yiyecek ister.
22 ortus est sol et congregati sunt et in cubilibus suis conlocabuntur
Güneş doğunca İnlerine çekilir, yatarlar.
23 exibit homo ad opus suum et ad operationem suam usque ad vesperum
İnsan işine gider, Akşama dek çalışmak için.
24 quam magnificata sunt opera tua Domine omnia in sapientia fecisti impleta est terra possessione tua
Ya RAB, ne çok eserin var! Hepsini bilgece yaptın; Yeryüzü yarattıklarınla dolu.
25 hoc mare magnum et spatiosum manibus; illic reptilia quorum non est numerus animalia pusilla cum magnis
İşte uçsuz bucaksız denizler, İçinde kaynaşan sayısız canlılar, Büyük küçük yaratıklar.
26 illic naves pertransibunt draco iste quem formasti ad inludendum ei
Orada gemiler dolaşır, İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.
27 omnia a te expectant ut des illis escam in tempore
Hepsi seni bekliyor, Yiyeceklerini zamanında veresin diye.
28 dante te illis colligent aperiente te manum tuam omnia implebuntur bonitate
Sen verince onlar toplar, Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.
29 avertente autem te faciem turbabuntur auferes spiritum eorum et deficient et in pulverem suum revertentur
Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar, Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.
30 emittes spiritum tuum et creabuntur et renovabis faciem terrae
Ruhun'u gönderince var olurlar, Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.
31 sit gloria Domini in saeculum laetabitur Dominus in operibus suis
RAB'bin görkemi sonsuza dek sürsün! Sevinsin RAB yaptıklarıyla!
32 qui respicit terram et facit eam tremere qui tangit montes et fumigant
O bakınca yeryüzü titrer, O dokununca dağlar tüter.
33 cantabo Domino in vita mea psallam Deo meo quamdiu sum
Ömrümce RAB'be ezgiler söyleyecek, Var oldukça Tanrım'ı ilahilerle öveceğim.
34 iucundum sit ei eloquium meum ego vero delectabor in Domino
Düşüncem O'na hoş görünsün, Sevincim RAB olsun!
35 deficiant peccatores a terra et iniqui ita ut non sint benedic anima mea Domino
Tükensin dünyadaki günahlılar, Yok olsun artık kötüler! RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! RAB'be övgüler sunun!
