< Psalmorum 104 >
1 ipsi David benedic anima mea Domino Domine Deus meus magnificatus es vehementer confessionem et decorem induisti
わが霊魂よヱホパをほめまつれ わが神ヱホバよなんぢは至大にして尊貴と稜威とを衣たまへり
2 amictus lumine sicut vestimento extendens caelum sicut pellem
なんぢ光をころものごとくにまとひ天を幕のごとくにはり
3 qui tegis in aquis superiora eius qui ponis nubem ascensum tuum qui ambulas super pinnas ventorum
水のなかにおのれの殿の棟梁をおき 雲をおのれの車となし 風の翼にのりあるき
4 qui facis angelos tuos spiritus et ministros tuos ignem urentem
かぜを使者となし熖のいづる火を僕となしたまふ
5 qui fundasti terram super stabilitatem suam non inclinabitur in saeculum saeculi
ヱホバは地を基のうへにおきて 永遠にうごくことなからしめたまふ
6 abyssus sicut vestimentum amictus eius super montes stabunt aquae
衣にておほふがごとく大水にて地をおほひたまへり 水たたへて山のうへをこゆ
7 ab increpatione tua fugient a voce tonitrui tui formidabunt
なんぢ叱咤すれば水しりぞき 汝いかづちの聲をはなてば水たちまち去ぬ
8 ascendunt montes et descendunt campi in locum quem fundasti eis
あるひは山にのぼり或ひは谷にくだりて 汝のさだめたまへる所にゆけり
9 terminum posuisti quem non transgredientur neque convertentur operire terram
なんぢ界をたてて之をこえしめず ふたたび地をおほふことなからしむ
10 qui emittis fontes in convallibus inter medium montium pertransibunt aquae
ヱホバはいづみを谷にわきいだし給ふ その流は山のあひだにはしる
11 potabunt omnes bestiae agri expectabunt onagri in siti sua
かくて野のもろもろの獣にのましむ 野の驢馬もその渇をやむ
12 super ea volucres caeli habitabunt de medio petrarum dabunt vocem
空の鳥もそのほとりにすみ 樹梢の間よりさえづりうたふ
13 rigans montes de superioribus suis de fructu operum tuorum satiabitur terra
ヱホバはその殿よりもろもろの山に灌漑たまふ 地はなんぢのみわざの實によりて飽足ぬ
14 producens faenum iumentis et herbam servituti hominum ut educas panem de terra
ヱホバは草をはえしめて家畜にあたへ 田產をはえしめて人の使用にそなへたまふ かく地より食物をいだしたまふ
15 et vinum laetificat cor hominis ut exhilaret faciem in oleo et panis cor hominis confirmat
人のこころを歓ばしむる葡萄酒 ひとの顔をつややかならしむるあぶら 人のこころを強からしむる糧どもなり
16 saturabuntur ligna campi et cedri Libani quas plantavit
ヱホバの樹とその植たまへるレバノンの香柏とは飽足ぬべし
17 illic passeres nidificabunt erodii domus dux est eorum
鳥はそのなかに巣をつくり鶴は松をその棲とせり
18 montes excelsi cervis petra refugium erinaciis
たかき山は山羊のすまひ磐石は山鼠のかくるる所なり
19 fecit lunam in tempora sol cognovit occasum suum
ヱホバは月をつくりて時をつかさどらせたまへり 日はその西にいることをしる
20 posuisti tenebras et facta est nox in ipsa pertransibunt omnes bestiae silvae
なんぢ黑暗をつくりたまへば夜あり そのとき林のけものは皆しのびしのびに出きたる
21 catuli leonum rugientes ut rapiant et quaerant a Deo escam sibi
わかき獅ほえて餌をもとめ神にくひものをもとむ
22 ortus est sol et congregati sunt et in cubilibus suis conlocabuntur
日いづれば退きてその穴にふす
23 exibit homo ad opus suum et ad operationem suam usque ad vesperum
人はいでて工をとりその勤勞はゆふべにまでいたる
24 quam magnificata sunt opera tua Domine omnia in sapientia fecisti impleta est terra possessione tua
ヱホバよなんぢの事跡はいかに多なる これらは皆なんぢの智慧にてつくりたまへり 汝のもろもろの富は地にみつ
25 hoc mare magnum et spatiosum manibus; illic reptilia quorum non est numerus animalia pusilla cum magnis
かしこに大なるひろき海あり そのなかに數しられぬ匍ふもの小なる大なる生るものあり
26 illic naves pertransibunt draco iste quem formasti ad inludendum ei
舟そのうへをはしり汝のつくりたまへる鰐そのうちにあそびたはぶる
27 omnia a te expectant ut des illis escam in tempore
彼ら皆なんぢを俟望む なんぢ宜時にくひものを之にあたへたまふ
28 dante te illis colligent aperiente te manum tuam omnia implebuntur bonitate
彼等はなんぢの予へたまふ物をひろふ なんぢ手をひらきたまへばかれら嘉物にあきたりぬ
29 avertente autem te faciem turbabuntur auferes spiritum eorum et deficient et in pulverem suum revertentur
なんぢ面をおほひたまへば彼等はあわてふためく 汝かれらの氣息をとりたまへばかれらは死て塵にかへる
30 emittes spiritum tuum et creabuntur et renovabis faciem terrae
なんぢ霊をいだしたまへば百物みな造らるなんぢ地のおもてを新にしたまふ
31 sit gloria Domini in saeculum laetabitur Dominus in operibus suis
願くはヱホバの榮光とこしへにあらんことを ヱホバそのみわざを喜びたまはんことを
32 qui respicit terram et facit eam tremere qui tangit montes et fumigant
ヱホバ地をみたまへば地ふるひ山にふれたまへば山は煙をいだす
33 cantabo Domino in vita mea psallam Deo meo quamdiu sum
生るかぎりはヱホバに向ひてうたひ 我ながらふるほどはわが神をほめうたはん
34 iucundum sit ei eloquium meum ego vero delectabor in Domino
ヱホバをおもふわが思念はたのしみ深からん われヱホバによりて喜ぶべし
35 deficiant peccatores a terra et iniqui ita ut non sint benedic anima mea Domino
罪人は地より絶滅され あしきものは復あらざるべし わが霊魂よヱホバをほめまつれヱホバを讃稱へよ