< Psalmorum 104 >

1 ipsi David benedic anima mea Domino Domine Deus meus magnificatus es vehementer confessionem et decorem induisti
Rəbbə alqış et, ey könlüm! Ya Rəbb Allahım, Sən nə qədər böyüksən, Ehtişamı, əzəməti geyinmisən!
2 amictus lumine sicut vestimento extendens caelum sicut pellem
Nura libas kimi bürünən, Göyləri çadır tək açan,
3 qui tegis in aquis superiora eius qui ponis nubem ascensum tuum qui ambulas super pinnas ventorum
Yuxarı otaqlarını suların üstündə quran, Buludları Özünə araba edən, Yel qanadları üstünə minib gəzən,
4 qui facis angelos tuos spiritus et ministros tuos ignem urentem
Küləyi Özünə elçi edən, Yanar odu Özünə xidmətçi edən Sənsən!
5 qui fundasti terram super stabilitatem suam non inclinabitur in saeculum saeculi
Yer üzünün təməlini elə qurdun ki, Əsla sarsılmasın.
6 abyssus sicut vestimentum amictus eius super montes stabunt aquae
Dərin suları libas kimi yer üzünə geydirdin, Sular dağların üstünə qalxdı.
7 ab increpatione tua fugient a voce tonitrui tui formidabunt
Sənin məzəmmətindən sular çəkildi, Şimşəyinin səsindən qorxub qaçdı.
8 ascendunt montes et descendunt campi in locum quem fundasti eis
Dağlardan dərələrə axdı, Sənin təyin etdiyin yerlərə töküldü.
9 terminum posuisti quem non transgredientur neque convertentur operire terram
Onların önünə hədd qoydun ki, ondan aşmasınlar, Heç vaxt daşıb dünyanı basmasınlar.
10 qui emittis fontes in convallibus inter medium montium pertransibunt aquae
Bulaqları vadilərdən fışqırtdın, Dağların arasından axıtdın.
11 potabunt omnes bestiae agri expectabunt onagri in siti sua
Bu bulaqlar bütün çöl heyvanlarına su verər, Vəhşi eşşəklər içər, susuzluğu gedər.
12 super ea volucres caeli habitabunt de medio petrarum dabunt vocem
Yanlarında quşlar yuva qurar, Budaqlara qonub oxuyar.
13 rigans montes de superioribus suis de fructu operum tuorum satiabitur terra
Sən dağları göydəki sarayından sulayırsan, Əlinin bəhrəsindən yer doyur.
14 producens faenum iumentis et herbam servituti hominum ut educas panem de terra
Heyvanlar üçün ot bitirirsən, İnsana becərmək üçün bitkilər yetirirsən. Qoy insan torpaqdan azuqəsini çıxartsın:
15 et vinum laetificat cor hominis ut exhilaret faciem in oleo et panis cor hominis confirmat
Ürəkləri xoşhal edən şərabı, Üzləri güldürən zeytun yağını, Taqət verən çörəyi.
16 saturabuntur ligna campi et cedri Libani quas plantavit
Doyunca su içər Rəbbin ağacları, Livanda əkdiyi sidr ağacları.
17 illic passeres nidificabunt erodii domus dux est eorum
Bu ağaclarda quşlar yuva qurar, Leyləklərin yuvası şam ağacındadır.
18 montes excelsi cervis petra refugium erinaciis
Uca dağlar dağ keçilərinin oylağıdır, Qayalar qayadovşanlarının sığınacağıdır.
19 fecit lunam in tempora sol cognovit occasum suum
Fəsilləri müəyyən etmək üçün ayı yaratdın, Günəş batacağı zamanı bilir.
20 posuisti tenebras et facta est nox in ipsa pertransibunt omnes bestiae silvae
Gecə olsun deyə havanı qaraldırsan, Bütün meşə heyvanları vurnuxmaya düşürlər.
21 catuli leonum rugientes ut rapiant et quaerant a Deo escam sibi
Ov üçün gənc aslanlar nərə çəkərlər, Öz yemlərini Allahdan istəyərlər.
22 ortus est sol et congregati sunt et in cubilibus suis conlocabuntur
Gün doğanda çəkilirlər, Yuvalarında yatırlar.
23 exibit homo ad opus suum et ad operationem suam usque ad vesperum
İnsanlar iş başına gedir, Qaş qaralana qədər işləyirlər.
24 quam magnificata sunt opera tua Domine omnia in sapientia fecisti impleta est terra possessione tua
Ya Rəbb, əməllərin çoxdur! Hər birini müdrikliklə etmisən, Yaratdıqların yer üzünü doldurub.
25 hoc mare magnum et spatiosum manibus; illic reptilia quorum non est numerus animalia pusilla cum magnis
Böyük, dərin dənizlərin var, Orada da saysız məxluqlar – Həm kiçik, həm də böyük canlılar qaynaşar.
26 illic naves pertransibunt draco iste quem formasti ad inludendum ei
Oradan gəmilər keçir, Yaratdığın Livyatan sularda oynayır.
27 omnia a te expectant ut des illis escam in tempore
Bunların hamısı gözləyir ki, Sən Vaxtlı-vaxtında onları yemləyəsən.
28 dante te illis colligent aperiente te manum tuam omnia implebuntur bonitate
Sən yem verərkən onlar yem yığırlar, Açıq əlinin nemətindən doyurlar.
29 avertente autem te faciem turbabuntur auferes spiritum eorum et deficient et in pulverem suum revertentur
Amma üzünü gizlədərkən vəlvələyə düşürlər, Sən onların nəfəsini kəsərkən ölüb torpağa qarışırlar,
30 emittes spiritum tuum et creabuntur et renovabis faciem terrae
Ruhunu göndərərkən onlar yaranır, Yer üzünə yeni həyat verirsən.
31 sit gloria Domini in saeculum laetabitur Dominus in operibus suis
Rəbbin ehtişamı qoy əbədi var olsun! Qoy Rəbb yaratdıqlarına görə şad olsun!
32 qui respicit terram et facit eam tremere qui tangit montes et fumigant
Rəbb yerə baxanda yer lərzəyə gəlir, Dağa toxunanda dağ tüstülənir.
33 cantabo Domino in vita mea psallam Deo meo quamdiu sum
Rəbbə ömrüm boyu ilahi söyləyəcəyəm, Nə qədər varam, Allahımı tərənnüm edəcəyəm.
34 iucundum sit ei eloquium meum ego vero delectabor in Domino
Düşüncəm Ona xoş görünsün, Mən Rəbbə görə sevinəcəyəm.
35 deficiant peccatores a terra et iniqui ita ut non sint benedic anima mea Domino
Günahkarlar yer üzündən silinsinlər, Pis adamlar yox olsunlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm! Rəbbə həmd edin!

< Psalmorum 104 >