< Psalmorum 102 >

1 oratio pauperis cum anxius fuerit et coram Domino effuderit precem suam Domine exaudi orationem meam et clamor meus ad te veniat
Езилгәнниң дуаси: У һалидин кәткәндә, дад-пәрядини Пәрвәрдигар алдиға төккәндә: — Дуайимни аңлиғайсән, и Пәрвәрдигар; Пәрядим алдиңға йетип кирсун!
2 non avertas faciem tuam a me in quacumque die tribulor inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero te velociter exaudi me
Йүзүңни мәндин қачурмиғайсән; Қисилған күнүмдә маңа қулақ салғайсән; Мән нида қилған күндә, маңа тез җавап бәргин!
3 quia defecerunt sicut fumus dies mei et ossa mea sicut gremium aruerunt
Мана, күнлирим ис-түтәктәк түгәп кетиду, Устиханлирим отун-чоғларға охшаш көйди!
4 percussum est ut faenum et aruit cor meum quia oblitus sum comedere panem meum
Жүригим зәхмә йәп чөпләр хазан болғандәк қуруп кәтти, Һәтта ненимни йейишни унтудум.
5 a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae
Мән аһу-зар тартқанлиғимдин, Әтлирим сүңәклиримгә чаплишип қалди.
6 similis factus sum pelicano solitudinis factus sum sicut nycticorax in domicilio
Чөл-баявандики сақийқуштәк, Вәйранчилиқта қонуп жүргән һувқушқа охшаймән.
7 vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto
Ухлимай сәгәк туруп күзәттимән; Өгүздә ялғуз қалған қушқач кәбимән.
8 tota die exprobrabant mihi inimici mei et qui laudabant me adversus me iurabant
Дүшмәнлирим күн бойи мени мәсқирә қилмақта, Мени һақарәтлигәнләр исмимни ләнәт орнида ишләтмәктә.
9 quia cinerem tamquam panem manducavi et poculum meum cum fletu miscebam
Қәһриң һәм аччиғиң түпәйлидин, Күлни нан дәп йәватимән, Ичимлигимни көз йешим билән арилаштуримән; Чүнки Сән мени көтирип, андин йәргә урдуң.
10 a facie irae et indignationis tuae quia elevans adlisisti me
11 dies mei sicut umbra declinaverunt et ego sicut faenum arui
Күнлирим қуяш узартқан көләңгидәк йоқулай дәп қалди, Өзүм болсам чөпләр хазан болғандәк қуруп кәттим.
12 tu autem Domine in aeternum permanes et memoriale tuum in generationem et generationem
Лекин Сән, Пәрвәрдигар, әбәдий турисән, Сениң нам-шөһритиң дәвирдин-дәвиргичидур.
13 tu exsurgens misereberis Sion quia tempus miserendi eius quia venit tempus
Сән орнуңдин турисән, Зионға рәһим қилисән; Чүнки униңға шәпқәт көрситиш вақти кәлди, Һә, вақит-саити йетип кәлди!
14 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius et terrae eius miserebuntur
Чүнки қуллириң униң ташлиридин хурсәнлик тапиду, Һәм туприғиғиму ичини ағритиду;
15 et timebunt gentes nomen Domini et omnes reges terrae gloriam tuam
Әлләр Пәрвәрдигарниң намидин, Йәр йүзидики шаһлар шан-шәривиңдин әйминиду.
16 quia aedificabit Dominus Sion et videbitur in gloria sua
Мана, Пәрвәрдигар Зионни қайтидин қурғанда, У Өз шан-шәривидә көрүниду!
17 respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum
У ғериб-мискинниң дуасиға етивар бериду; Уларниң дуасини һәргиз кәмситмәйду.
18 scribantur haec in generationem alteram et populus qui creabitur laudabit Dominum
Булар кәлгүси бир әвлат үчүн хатирилиниду; Шуниң билән кәлгүсидә яритилидиған бир хәлиқ Яһни мәдһийәләйду;
19 quia prospexit de excelso sancto suo Dominus de caelo in terram aspexit
Чүнки У әсирләрниң аһ-зарлирини аңлай дәп, Өлүмгә буйрулғанларни азат қилай дәп, Егиздики муқәддәс җайидин еңишип нәзәр салди, Әршләрдин Пәрвәрдигар йәргә қариди;
20 ut audiret gemitum conpeditorum ut solvat filios interemptorum
21 ut adnuntiet in Sion nomen Domini et laudem suam in Hierusalem
Шундақ қилип, улар Пәрвәрдигарниң хизмитидә болайли дегәндә, Йәни әл-мәмликәтләр җәм жиғилған вақтида — Пәрвәрдигарниң нами Зионда, Униң шәрәплири Йерусалимда җакалиниду!
22 in conveniendo populos in unum et reges ut serviant Domino
23 respondit ei in via virtutis suae paucitatem dierum meorum nuntia mihi
Бирақ У мени йолда мағдурсизландуруп, Күнлиримни қисқартти.
24 ne revoces me in dimidio dierum meorum in generationem et generationem anni tui
Мән: «Тәңрим, өмрүмниң йеримида мени елип кәтмә!» — дедим. — «Сениң жиллириң дәвирдин дәвиргичидур,
25 initio tu Domine terram fundasti et opera manuum tuarum sunt caeli
Сән йәрни әлмисақтинла бәрпа қилғансән, Асманларни һәм қоллириң ясиғандур;
26 ipsi peribunt tu autem permanes et omnes sicut vestimentum veterescent et sicut opertorium mutabis eos et mutabuntur
Улар йоқ болуп кетиду, Бирақ Сән давамлиқ туриверисән; Уларниң һәммиси кийимдәк конирап кетиду; Уларни кона тон кәби алмаштурсаң, Шунда улар кийим-кечәк йәңгүшләнгәндәк йәңгүшлиниду.
27 tu autem idem ipse es et anni tui non deficient
Бирақ Сән өзгәрмигүчидурсән, Жиллириңниң тамами йоқтур.
28 filii servorum tuorum habitabunt et semen eorum in saeculum dirigetur
Қуллириңниң балилириму туривериду, Уларниң әвлади һозуриңда мәзмут яшайду!».

< Psalmorum 102 >