< Psalmorum 102 >

1 oratio pauperis cum anxius fuerit et coram Domino effuderit precem suam Domine exaudi orationem meam et clamor meus ad te veniat
دعای شخص مصیبت دیده، که نالۀ خود را به حضور خداوند می‌ریزد. ای خداوند، دعای مرا بشنو و به فریادم گوش فرا ده!
2 non avertas faciem tuam a me in quacumque die tribulor inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero te velociter exaudi me
وقتی که در زحمت هستم، روی خود را از من برنگردان! به من توجه فرما، و هرگاه دعا کنم بی‌درنگ مرا اجابت فرما!
3 quia defecerunt sicut fumus dies mei et ossa mea sicut gremium aruerunt
عمرم چون دود به سرعت ناپدید می‌شود و استخوانهایم همچون چوب خشک می‌سوزد.
4 percussum est ut faenum et aruit cor meum quia oblitus sum comedere panem meum
دل من مانند گیاهی است که کوبیده و خشک شده باشد. غذا خوردن را از یاد برده‌ام.
5 a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae
با صدای بلند می‌نالم؛ جز پوست و استخوان چیزی در بدنم نمانده است.
6 similis factus sum pelicano solitudinis factus sum sicut nycticorax in domicilio
همچون پرنده‌ای وحشی، آوارهٔ صحرا شده‌ام و چون جغد خرابه‌نشین، بی‌خانمان گشته‌ام.
7 vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto
مانند گنجشکی بر پشت بام، تنها مانده‌ام؛ خواب به چشمانم نمی‌رود.
8 tota die exprobrabant mihi inimici mei et qui laudabant me adversus me iurabant
هر روز دشمنانم مرا تحقیر می‌کنند و مخالفانم مرا لعنت می‌نمایند.
9 quia cinerem tamquam panem manducavi et poculum meum cum fletu miscebam
به سبب خشم و غضب تو ای خداوند، غذای من خاکستر است و نوشیدنی‌ام با اشکهایم آمیخته است. زیرا تو مرا برداشتی و به کنار انداختی.
10 a facie irae et indignationis tuae quia elevans adlisisti me
11 dies mei sicut umbra declinaverunt et ego sicut faenum arui
عمرم چون سایه‌های عصر، زودگذر است؛ همچون علف خشک پژمرده شده‌ام.
12 tu autem Domine in aeternum permanes et memoriale tuum in generationem et generationem
اما تو ای خداوند، تا ابد پادشاه هستی؛ ذکر تو در تمام نسلها باقی خواهد ماند.
13 tu exsurgens misereberis Sion quia tempus miserendi eius quia venit tempus
تو برخاسته، بر اورشلیم ترحم خواهی فرمود؛ اکنون زمان آن رسیده است که بر اورشلیم رحمت فرمایی.
14 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius et terrae eius miserebuntur
بندگان تو سنگها و خاک اورشلیم را دوست دارند!
15 et timebunt gentes nomen Domini et omnes reges terrae gloriam tuam
قومها از نام خداوند خواهند ترسید و همه پادشاهان جهان از قدرت و عظمت او هراسان خواهند شد.
16 quia aedificabit Dominus Sion et videbitur in gloria sua
او شهر اورشلیم را دوباره بنا خواهد کرد و با جلال و شکوه فراوان ظاهر خواهد شد.
17 respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum
به دعای قوم درمانده خود توجه نموده، ایشان را اجابت خواهد نمود.
18 scribantur haec in generationem alteram et populus qui creabitur laudabit Dominum
آنچه که خداوند انجام می‌دهد برای نسل آینده نوشته خواهد شد تا ایشان نیز او را ستایش کنند:
19 quia prospexit de excelso sancto suo Dominus de caelo in terram aspexit
«خداوند از مکان مقدّس خود در آسمان، به زمین نظر انداخت تا ناله اسیران را بشنود و آنها را که به مرگ محکوم شده بودند، آزاد سازد.»
20 ut audiret gemitum conpeditorum ut solvat filios interemptorum
21 ut adnuntiet in Sion nomen Domini et laudem suam in Hierusalem
بنابراین وقتی قومها در اورشلیم گرد هم بیایند تا خدا را در خانهٔ او پرستش کنند، نام خداوند در اورشلیم ستوده و سراییده خواهد شد.
22 in conveniendo populos in unum et reges ut serviant Domino
23 respondit ei in via virtutis suae paucitatem dierum meorum nuntia mihi
خداوند در جوانی‌ام توان مرا از من گرفته و عمرم را کوتاه ساخته است.
24 ne revoces me in dimidio dierum meorum in generationem et generationem anni tui
ای خدای من، نگذار در جوانی بمیرم! تو تا ابد زنده هستی!
25 initio tu Domine terram fundasti et opera manuum tuarum sunt caeli
تو از قدیم بنیاد زمین را نهادی و آسمانها را به دست خود ساختی.
26 ipsi peribunt tu autem permanes et omnes sicut vestimentum veterescent et sicut opertorium mutabis eos et mutabuntur
آنها فانی می‌شوند، اما تو باقی هستی. همهٔ آنها همچون جامۀ کهنه، پوسیده خواهند شد. تو آنها را مانند لباس عوض خواهی کرد و به دور خواهی افکند.
27 tu autem idem ipse es et anni tui non deficient
اما تو جاودانی هستی و برای تو هرگز پایانی وجود ندارد.
28 filii servorum tuorum habitabunt et semen eorum in saeculum dirigetur
فرزندان بندگانت، همیشه در امان خواهند بود و نسل آنها از حمایت تو برخوردار خواهند شد.

< Psalmorum 102 >