< Psalmorum 102 >
1 oratio pauperis cum anxius fuerit et coram Domino effuderit precem suam Domine exaudi orationem meam et clamor meus ad te veniat
Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. [Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat.
2 non avertas faciem tuam a me in quacumque die tribulor inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero te velociter exaudi me
Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam; in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
3 quia defecerunt sicut fumus dies mei et ossa mea sicut gremium aruerunt
Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt.
4 percussum est ut faenum et aruit cor meum quia oblitus sum comedere panem meum
Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum, quia oblitus sum comedere panem meum.
5 a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae
A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
6 similis factus sum pelicano solitudinis factus sum sicut nycticorax in domicilio
Similis factus sum pellicano solitudinis; factus sum sicut nycticorax in domicilio.
7 vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto
Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
8 tota die exprobrabant mihi inimici mei et qui laudabant me adversus me iurabant
Tota die exprobrabant mihi inimici mei, et qui laudabant me adversum me jurabant:
9 quia cinerem tamquam panem manducavi et poculum meum cum fletu miscebam
quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam,
10 a facie irae et indignationis tuae quia elevans adlisisti me
a facie iræ et indignationis tuæ: quia elevans allisisti me.
11 dies mei sicut umbra declinaverunt et ego sicut faenum arui
Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut fœnum arui.
12 tu autem Domine in aeternum permanes et memoriale tuum in generationem et generationem
Tu autem, Domine, in æternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem.
13 tu exsurgens misereberis Sion quia tempus miserendi eius quia venit tempus
Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus:
14 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius et terrae eius miserebuntur
quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus, et terræ ejus miserebuntur.
15 et timebunt gentes nomen Domini et omnes reges terrae gloriam tuam
Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam:
16 quia aedificabit Dominus Sion et videbitur in gloria sua
quia ædificavit Dominus Sion, et videbitur in gloria sua.
17 respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum
Respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum.
18 scribantur haec in generationem alteram et populus qui creabitur laudabit Dominum
Scribantur hæc in generatione altera, et populus qui creabitur laudabit Dominum.
19 quia prospexit de excelso sancto suo Dominus de caelo in terram aspexit
Quia prospexit de excelso sancto suo; Dominus de cælo in terram aspexit:
20 ut audiret gemitum conpeditorum ut solvat filios interemptorum
ut audiret gemitus compeditorum; ut solveret filios interemptorum:
21 ut adnuntiet in Sion nomen Domini et laudem suam in Hierusalem
ut annuntient in Sion nomen Domini, et laudem ejus in Jerusalem:
22 in conveniendo populos in unum et reges ut serviant Domino
in conveniendo populos in unum, et reges, ut serviant Domino.
23 respondit ei in via virtutis suae paucitatem dierum meorum nuntia mihi
Respondit ei in via virtutis suæ: Paucitatem dierum meorum nuntia mihi:
24 ne revoces me in dimidio dierum meorum in generationem et generationem anni tui
ne revoces me in dimidio dierum meorum, in generationem et generationem anni tui.
25 initio tu Domine terram fundasti et opera manuum tuarum sunt caeli
Initio tu, Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt cæli.
26 ipsi peribunt tu autem permanes et omnes sicut vestimentum veterescent et sicut opertorium mutabis eos et mutabuntur
Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur;
27 tu autem idem ipse es et anni tui non deficient
tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
28 filii servorum tuorum habitabunt et semen eorum in saeculum dirigetur
Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in sæculum dirigetur.]