< Psalmorum 102 >

1 oratio pauperis cum anxius fuerit et coram Domino effuderit precem suam Domine exaudi orationem meam et clamor meus ad te veniat
Patangkhang kami lawkthuihaih. A tha boeng sut naah Angraeng hmaa ah palungnat hoi lawkthuihaih. Aw Angraeng, lawk ka thuihaih hae tahngai ah; ka qahhaih lok loe nang khaeah pha nasoe.
2 non avertas faciem tuam a me in quacumque die tribulor inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero te velociter exaudi me
Raihaih ka tong naah kai khae hoi mikhmai hawk ving hmah; na naa to kai khae bangah patueng ah; kang kawk naah, karangah na pathim ah.
3 quia defecerunt sicut fumus dies mei et ossa mea sicut gremium aruerunt
Kai ih aninawk loe hmaikhue baktiah azawk o moe, ka huhnawk doeh hmai kamngaeh baktiah kangh.
4 percussum est ut faenum et aruit cor meum quia oblitus sum comedere panem meum
Ka palungthin loe zaek moe, qam baktiah azaem; buhcaak hanah doeh ka pahnet sut boeh.
5 a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae
Ka haam loiah ka huhnawk doeh ka ngan hin hoiah angbet caeng boeh.
6 similis factus sum pelicano solitudinis factus sum sicut nycticorax in domicilio
Kai loe praezaek ih bukbuh baktih; long karoem ahmuen ih tavaa baktiah ni ka oh sut boeh.
7 vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto
Kai loe iip ai ah ka oh, angmabueng kaom imphu ih parit tavaa baktiah ni ka oh boeh.
8 tota die exprobrabant mihi inimici mei et qui laudabant me adversus me iurabant
Ka misanawk mah ni thokkruek kasae ang thuih o; kai pahnui thuih kaminawk loe kai ih misa ah oh hanah lokthuih o.
9 quia cinerem tamquam panem manducavi et poculum meum cum fletu miscebam
Maiphunawk to buh baktiah ka caak; ka naek han koi doeh mikkhraetui hoiah angbaeh,
10 a facie irae et indignationis tuae quia elevans adlisisti me
dip thai ai ah palung na phui pongah, kai hae nang toengh tahang moe, long ah nang vah tathuk ving.
11 dies mei sicut umbra declinaverunt et ego sicut faenum arui
Ka hinghaih aninawk loe kasawk tahlip baktiah oh moe, qam baktiah ka zaem.
12 tu autem Domine in aeternum permanes et memoriale tuum in generationem et generationem
Toe Angraeng nang loe dungzan khoek to cak; na hmin panoekhaih doeh adungh kaminawk boih khoek to cak.
13 tu exsurgens misereberis Sion quia tempus miserendi eius quia venit tempus
Nang loe angthawk ueloe, Zion nuiah palungnathaih na tawn vop tih; anih tahmenhaih atue, atue khaehhaih atue angzoh boeh.
14 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius et terrae eius miserebuntur
Na tamnanawk loe to ih thlungnawk to koeh o moe, maiphu doeh koeh o.
15 et timebunt gentes nomen Domini et omnes reges terrae gloriam tuam
Sithaw panoek ai kaminawk mah Angraeng ih ahmin to zii o ueloe, long ih siangpahrangnawk boih mah a lensawkhaih to zii o tih.
16 quia aedificabit Dominus Sion et videbitur in gloria sua
Angraeng mah Zion to pakhraih naah, anih loe a lensawkhaih hoiah angphong tih.
17 respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum
Amtang kaminawk lawkthuihaih lok to anih mah pathim pae tih, nihcae lawkthuihaih to patoek pae mak ai.
18 scribantur haec in generationem alteram et populus qui creabitur laudabit Dominum
Hae kawng hae angzo han koi adung kaminawk hanah tarik tih; a sak ih kaminawk mah Angraeng to saphaw o tih.
19 quia prospexit de excelso sancto suo Dominus de caelo in terram aspexit
Angraeng loe kasang angmah ih hmuenciim hoiah khet tathuk moe, van hoiah long to a dan tathuk,
20 ut audiret gemitum conpeditorum ut solvat filios interemptorum
thongkrah kaminawk hanghaih lok to tahngai pae, kadueh tom kaminawk to loisak hanah,
21 ut adnuntiet in Sion nomen Domini et laudem suam in Hierusalem
Zion ah Angraeng ih ahmin to taphong moe, Jerusalem ah anih saphawhaih laa to sak pacoengah,
22 in conveniendo populos in unum et reges ut serviant Domino
Angraeng ih tok sak hanah, kaminawk hoi praenawk nawnto amkhueng o tih.
23 respondit ei in via virtutis suae paucitatem dierum meorum nuntia mihi
Loklam ka caeh li naah anih mah tha ang zoksak; kai ih aninawk to ang duemsak.
24 ne revoces me in dimidio dierum meorum in generationem et generationem anni tui
To pongah kai mah, Aw ka Sithaw, khosak hoih li naah ka hinghaih na la pae ving hmah; nang ih saningnawk loe angzo han koi adung kaminawk khoek to oh.
25 initio tu Domine terram fundasti et opera manuum tuarum sunt caeli
Tangsuek nathuem hoi boeh ni long hae na sak; vannawk loe na ban hoiah sak ih hmuen ah ni oh o.
26 ipsi peribunt tu autem permanes et omnes sicut vestimentum veterescent et sicut opertorium mutabis eos et mutabuntur
Nihcae loe anghma angtaa o tih, toe nang loe na om poe tih; ue, nihcae loe kahni baktiah prawn o boih tih; nihcae to kahni baktiah nam khraisak tih, to naah nihcae loe amkhraih o tih.
27 tu autem idem ipse es et anni tui non deficient
Toe nang loe nangmah toeng roengah ni om tih; na saningnawk loe boenghaih om mak ai.
28 filii servorum tuorum habitabunt et semen eorum in saeculum dirigetur
Na tamnanawk ih caanawk loe apet ai ah om o tih, nihcae ih atii loe na hmaa ah kacakah om o tih.

< Psalmorum 102 >