Psalmorum 10

1 ut quid Domine recessisti longe dispicis in oportunitatibus in tribulatione

Panie! przeczże stoisz z daleka? przeczże się ukrywasz czasu ucisku?

2 dum superbit impius incenditur pauper conprehenduntur in consiliis quibus cogitant

Złośnik z hardości prześladuje ubogiego; niechajże będą uchwyceni w chytrych zamysłach, które zamyślają.

3 quoniam laudatur peccator in desideriis animae suae et iniquus benedicitur

Bo się chlubi niezbożnik w pożądliwościach duszy swojej, a łakomy błogosławi sobie a draźni Pana.

4 exacerbavit Dominum peccator secundum multitudinem irae suae non quaeret

Niepobożny dla pychy, którą po sobie pokazuje, nie pyta się o Boga; wszystka myśl jego, że niemasz Boga.

5 non est Deus in conspectu eius inquinatae sunt viae illius in omni tempore auferuntur iudicia tua a facie eius omnium inimicorum suorum dominabitur

Darzą mu się drogi jego na każdy czas; dalekie są sądy twoje od niego; sapa przeciwko wszystkim nieprzyjaciołom swym.

6 dixit enim in corde suo non movebor a generatione in generationem sine malo

Mówi w sercu swem: Nie będę wzruszony od narodu do narodu; bo się nie boję złego.

7 cuius maledictione os plenum est et amaritudine et dolo sub lingua eius labor et dolor

Usta jego pełne są złorzeczeństwa, i chytrości, i zdrady; pod językiem jego uprzykrzenie i nieprawość.

8 sedet in insidiis cum divitibus in occultis ut interficiat innocentem

Siedzi, czyhając we wsiach, w skrytościach zabija niewinnego; oczy jego upatrują ubogiego.

9 oculi eius in pauperem respiciunt insidiatur in abscondito quasi leo in spelunca sua insidiatur ut rapiat pauperem rapere pauperem dum adtrahit eum

Czyha w skrytem miejscu, jako lew w jamie swojej; dybie jakoby uchwycił ubogiego, ułapiwszy go ciągnie do sieci swojej.

10 in laqueo suo humiliabit eum inclinabit se et cadet cum dominatus fuerit pauperum

Przypada, przytula się, i rzuca się mocą swoją na wiele ubogich.

11 dixit enim in corde suo oblitus est Deus avertit faciem suam ne videat in finem

Mówi w sercu swem: Zapomnałci tego Bóg; zakrył oblicze swoje, nie ujrzy na wieki.

12 exsurge Domine Deus exaltetur manus tua ne obliviscaris pauperum

Powstańże, Panie Boże! podnieś rękę twoję; nie zapominajże ubogich.

13 propter quid inritavit impius Deum dixit enim in corde suo non requiret

Przeczże niezbożnik draźni Boga, mówiąc w sercu swem: Nie będziesz się o tem pytał?

14 vides quoniam tu laborem et dolorem consideras ut tradas eos in manus tuas tibi derelictus est pauper orfano tu eras adiutor

Ale ty widzisz ucisk, i krzywdę upatrujesz, abyś im odpłacił ręką twą; na ciebieć się spuścił ubogi, tyś jest pomocnikiem sierocie.

15 contere brachium peccatoris et maligni quaeretur peccatum illius et non invenietur

Potrzyj ramię niepobożnego i złośnika, dowiaduj się o jego niezbożności, aż go nie stanie.

16 Dominus regnabit in aeternum et in saeculum saeculi peribitis gentes de terra illius

Pan jest królem na wieki wieczne; ale narody zginą z ziemi jego.

17 desiderium pauperum exaudivit Dominus praeparationem cordis eorum audivit auris tua

Żądości pokornych wysłuchiwasz, Panie! utwierdzasz serca ich, nachylasz ku nim ucha twojego.

18 iudicare pupillo et humili ut non adponat ultra magnificare se homo super terram

Abyś sąd uczynił sierocie i chudzinie, aby go więcej nie trapił człowiek śmiertelny na ziemi.