Psalmorum 10

1 ut quid Domine recessisti longe dispicis in oportunitatibus in tribulatione

ای خداوند، چرا دور ایستاده‌ای؟ چرا به هنگام سختیها خود را پنهان می‌کنی؟

2 dum superbit impius incenditur pauper conprehenduntur in consiliis quibus cogitant

بیا و اشخاص متکبر و بدکار را که بر فقرا ظلم می‌کنند در دامهای خودشان گرفتار ساز.

3 quoniam laudatur peccator in desideriis animae suae et iniquus benedicitur

آنها با غرور از مقاصد پلید خود سخن می‌رانند. آنها اشخاص طمعکار را می‌ستایند ولی خدا را ناسزا می‌گویند.

4 exacerbavit Dominum peccator secundum multitudinem irae suae non quaeret

این بدکارانِ متکبر فکر می‌کنند خدایی وجود ندارد تا از آنها بازخواست کند.

5 non est Deus in conspectu eius inquinatae sunt viae illius in omni tempore auferuntur iudicia tua a facie eius omnium inimicorum suorum dominabitur

آنها در کارهایشان موفقند و دشمنانشان را به هیچ می‌شمارند و توجهی به احکام خدا ندارند.

6 dixit enim in corde suo non movebor a generatione in generationem sine malo

به خود می‌گویند: «همیشه موفق خواهیم بود و از هر مصیبتی به دور خواهیم ماند.»

7 cuius maledictione os plenum est et amaritudine et dolo sub lingua eius labor et dolor

دهانشان آکنده از نفرین و دروغ و تهدید است و از زبانشان گناه و شرارت می‌بارد.

8 sedet in insidiis cum divitibus in occultis ut interficiat innocentem

در روستاها به کمین می‌نشینند و اشخاص بی‌گناه را می‌کشند.

9 oculi eius in pauperem respiciunt insidiatur in abscondito quasi leo in spelunca sua insidiatur ut rapiat pauperem rapere pauperem dum adtrahit eum

مانند شیر درنده، کمین می‌کنند و بر اشخاص فقیر و درمانده حمله می‌برند و ایشان را در دام خود گرفتار می‌سازند.

10 in laqueo suo humiliabit eum inclinabit se et cadet cum dominatus fuerit pauperum

اشخاص بیچاره در زیر ضربات بی‌رحمانهٔ آنها خرد می‌شوند.

11 dixit enim in corde suo oblitus est Deus avertit faciem suam ne videat in finem

این بدکاران در دل خود می‌گویند: «خدا روی خود را برگردانده و این چیزها را هرگز نمی‌بیند.»

12 exsurge Domine Deus exaltetur manus tua ne obliviscaris pauperum

ای خداوند، برخیز و این بدکاران را مجازات کن! ای خدا، بیچارگان را فراموش نکن!

13 propter quid inritavit impius Deum dixit enim in corde suo non requiret

چرا بدکاران به خدا ناسزا می‌گویند و مجازات نمی‌شوند؟ آنها در دل خود می‌گویند: «خدا از ما بازخواست نخواهد کرد»؟

14 vides quoniam tu laborem et dolorem consideras ut tradas eos in manus tuas tibi derelictus est pauper orfano tu eras adiutor

اما ای خدا، تو می‌بینی! تو رنج و غم مردم را می‌بینی و به داد آنها می‌رسی. تو امید بیچارگان و مددکار یتیمان هستی.

15 contere brachium peccatoris et maligni quaeretur peccatum illius et non invenietur

دست این بدکاران را بشکن. آنها را به سزای اعمالشان برسان و به ظلم آنها پایان بده.

16 Dominus regnabit in aeternum et in saeculum saeculi peribitis gentes de terra illius

خداوند تا ابد پادشاه است؛ قومهایی که او را نمی‌پرستند از سرزمین وی رانده و هلاک خواهند شد.

17 desiderium pauperum exaudivit Dominus praeparationem cordis eorum audivit auris tua

ای خداوند، تو دعای بیچارگان را اجابت می‌کنی. تو به درد دل آنها گوش می‌دهی و به ایشان قوت قلب می‌بخشی.

18 iudicare pupillo et humili ut non adponat ultra magnificare se homo super terram

تو از حق یتیمان و مظلومان دفاع می‌کنی تا دیگر انسان خاکی نتواند آنها را بترساند.