Proverbiorum 1
1 parabolae Salomonis filii David regis Israhel
Исраил падишаси Давутниң оғли Сулайманниң пәнд-несиһәтлири: —
2 ad sciendam sapientiam et disciplinam
Бу пәнд-несиһәтләр саңа әқил-парасәт, әдәп-әхлақни үгитип, сени ибрәтлик сөзләрни чүшинидиған қилиду;
3 ad intellegenda verba prudentiae et suscipiendam eruditionem doctrinae iustitiam et iudicium et aequitatem
саңа даналиқ, һәққанийлиқ, пәм-парасәт вә дуруслуқниң йолйоруқ-тәрбийисини қобул қилдуриду.
4 ut detur parvulis astutia adulescenti scientia et intellectus
Бу [пәнд-несиһәтләр] наданларни зерәк қилип, яшларни билимлик вә сәзгүр қилиду;
5 audiens sapiens sapientior erit et intellegens gubernacula possidebit
буларға қулақ селиши билән даналар билимини ашуриду, йорутулған кишиләр техиму дана мәслиһәткә еришиду,
6 animadvertet parabolam et interpretationem verba sapientium et enigmata eorum
шундақла пәнд-несиһәтләр һәм тәмсилләрниң мәнасини, данишмәнләрниң һекмәтлири һәм тилсим сөзлирини чүшинидиған қилиниду.
7 timor Domini principium scientiae sapientiam atque doctrinam stulti despiciunt
Пәрвәрдигардин қорқуш билимниң башлинишидур; Ахмақлар даналиқни вә тәрбийини көзгә илмайду.
8 audi fili mi disciplinam patris tui et ne dimittas legem matris tuae
И оғлум, атаңниң тәрбийисигә қулақ сал, анаңниң сөз-несиһәтидин айрилма;
9 ut addatur gratia capiti tuo et torques collo tuo
чүнки улар сениң бешиңға тақалған гүл чәмбирәк, бойнуңға есилған марҗан болиду.
10 fili mi si te lactaverint peccatores ne adquiescas
И оғлум, яманлар сени аздурса, уларға әгәшмигин.
11 si dixerint veni nobiscum insidiemur sanguini abscondamus tendiculas contra insontem frustra
Әгәр улар: — Жүр, қапқан қуруп адәм өлтүрәйли; Йошурунивелип, бирәр бегуна кәлгәндә урайли!
Тәһтисарадәк уларни жутуветәйли, Сақ болсиму, һаңға чүшкәнләрдәк уларни жиқитайли; (Sheol h7585)
13 omnem pretiosam substantiam repperiemus implebimus domos nostras spoliis
Улардин хилму-хил қиммәтлик мал-дунияға егә болуп, Өйлиримизни олҗа билән толдуримиз.
14 sortem mitte nobiscum marsuppium unum sit omnium nostrum
Биз билән шерик бол, Һәмянимиз бир болсун, десә, —
15 fili mi ne ambules cum eis prohibe pedem tuum a semitis eorum
И оғлум, уларға йолдаш болма, Өзүңни уларниң изидин нери қил!
16 pedes enim illorum ad malum currunt et festinant ut effundant sanguinem
Чүнки уларниң путлири рәзилликкә жүгүриду, Қолини қан қилиш үчүн алдирайду.
17 frustra autem iacitur rete ante oculos pinnatorum
Һәр қандақ учарқанат туюп қалғанда қапқан қоюш бекар аваричиликтур;
18 ipsique contra sanguinem suum insidiantur et moliuntur fraudes contra animas suas
Лекин булар дәл өз қенини төкүш үчүн сақлайду; Өз җанлириға замин болушни күтиду.
19 sic semitae omnis avari animas possidentium rapiunt
Нәпси йоғинап кәткән һәр бир адәмниң йоллириниң ақивити мана шундақ; [Һарам мал-дуния] өз егилириниң җенини алиду.
20 sapientia foris praedicat in plateis dat vocem suam
[Бүйүк] даналиқ кочида очуқ-ашкарә хитап қилмақта, Чоң мәйданларда садасини аңлатмақта.
21 in capite turbarum clamitat in foribus portarum urbis profert verba sua dicens
Коча доқмушлирида адәмләрни чақирмақта, Шәһәр дәрвазилирида сөзлирини җакалимақта: —
22 usquequo parvuli diligitis infantiam et stulti ea quae sibi sunt noxia cupiunt et inprudentes odibunt scientiam
И саддилар, қачанғичә мошундақ наданлиққа берилисиләр? Мәсқирә қилғучилар қачанғичә мәсқириликтин һозур алсун? Ахмақлар қачанғичә билимдин нәпрәтләнсун?!
23 convertimini ad correptionem meam en proferam vobis spiritum meum et ostendam verba mea
Тәнбиһлиримгә қулақ селип маңған йолуңлардин янған болсаңлар еди! Роһумни силәргә төкүп берәттим, Сөзлиримни силәргә билдүргән болаттим.
24 quia vocavi et rennuistis extendi manum meam et non fuit qui aspiceret
Лекин чақирсам, аңлимидиңлар; Қолумни узартсам, һеч қайсиңлар қаримидиңлар.
25 despexistis omne consilium meum et increpationes meas neglexistis
Несиһәтлиримниң һәммисигә пәрва қилмидиңлар, Тәнбиһимни аңлашни қилчә халимидиңлар.
26 ego quoque in interitu vestro ridebo et subsannabo cum vobis quod timebatis advenerit
Шуңа, бешиңларға балаю-қаза кәлгәндә күлимән, Вәһимә силәргә йетиши билән мәсқирә қилимән.
27 cum inruerit repentina calamitas et interitus quasi tempestas ingruerit quando venerit super vos tribulatio et angustia
Һалакәт елип кәлгән вәһимә үстүңләргә чүшкәндә, Вәйранчилиқ силәргә қуюнтаздәк кәлгәндә, Силәр еғир қайғуға вә азапқа муптила болғиниңларда —
28 tunc invocabunt me et non exaudiam mane consurgent et non invenient me
У чағда мошу кишиләр мәндин өтүнүп чақириду, Мән пәрва қилмаймән, Мени тәлмүрүп издисиму, тапалмайду.
29 eo quod exosam habuerint disciplinam et timorem Domini non susceperint
Улар билимгә нәпрәтләнгинидин, Пәрвәрдигардин әйминишни таллимиғинидин,
30 nec adquieverint consilio meo et detraxerint universae correptioni meae
Мениң нәсиһитимни қилчә қобул қилғуси йоқлуғидин, Тәнбиһимгиму пәрва қилмиғиниңлардин,
31 comedent igitur fructus viae suae suisque consiliis saturabuntur
Улар өз бешини йәйду, Өз қәстлиридин толуқ азап тартиду;
32 aversio parvulorum interficiet eos et prosperitas stultorum perdet illos
Чүнки саддиларниң йолдин чиқиши өз җениға замин болиду; Ахмақлар раһәтлик турмушидин өзлирини һалак қилиду.
33 qui autem me audierit absque terrore requiescet et abundantia perfruetur malorum timore sublato
Лекин маңа қулақ салғанлар аман-есән яшайду, Балаю-қазалардин, ғәм-әндишләрдин халий болуп, хатирҗәм туриду.
