Proverbiorum 1
1 parabolae Salomonis filii David regis Israhel
Sentencoj de Salomono, filo de David, reĝo de Izrael:
2 ad sciendam sapientiam et disciplinam
Por scii saĝon kaj moralinstruon; Por kompreni parolojn de prudento;
3 ad intellegenda verba prudentiae et suscipiendam eruditionem doctrinae iustitiam et iudicium et aequitatem
Por ricevi instruon pri saĝo, Vero, justo, kaj honesto;
4 ut detur parvulis astutia adulescenti scientia et intellectus
Por doni al la malkleruloj spriton, Al la junulo scion kaj singardemon.
5 audiens sapiens sapientior erit et intellegens gubernacula possidebit
Saĝulo aŭdu kaj plimultigu sian scion, Kaj prudentulo akiros gvidajn kapablojn,
6 animadvertet parabolam et interpretationem verba sapientium et enigmata eorum
Por kompreni sentencon kaj retoraĵon, La vortojn de saĝuloj kaj iliajn enigmojn.
7 timor Domini principium scientiae sapientiam atque doctrinam stulti despiciunt
La timo antaŭ la Eternulo estas la komenco de sciado. Saĝon kaj instruon malpiuloj malestimas.
8 audi fili mi disciplinam patris tui et ne dimittas legem matris tuae
Aŭskultu, mia filo, la instruon de via patro, Kaj ne forĵetu la ordonon de via patrino;
9 ut addatur gratia capiti tuo et torques collo tuo
Ĉar ili estas bela krono por via kapo, Kaj ornamo por via kolo.
10 fili mi si te lactaverint peccatores ne adquiescas
Mia filo, se pekuloj vin logos, Ne sekvu ilin.
11 si dixerint veni nobiscum insidiemur sanguini abscondamus tendiculas contra insontem frustra
Se ili diros: Iru kun ni, Ni embuskos por mortigi, Ni senkaŭze insidos senkulpulojn;
Kiel Ŝeol ni englutos ilin vivajn, Kaj la piulojn kiel irantajn en la tombon; (Sheol h7585)
13 omnem pretiosam substantiam repperiemus implebimus domos nostras spoliis
Ni trovos diversajn grandvaloraĵojn, Ni plenigos niajn domojn per rabaĵo;
14 sortem mitte nobiscum marsuppium unum sit omnium nostrum
Vi lotos meze inter ni, Unu monujo estos por ni ĉiuj:
15 fili mi ne ambules cum eis prohibe pedem tuum a semitis eorum
Mia filo, ne iru la vojon kune kun ili; Gardu vian piedon de ilia vojstreko,
16 pedes enim illorum ad malum currunt et festinant ut effundant sanguinem
Ĉar iliaj piedoj kuras al malbono, Kaj rapidas, por verŝi sangon.
17 frustra autem iacitur rete ante oculos pinnatorum
Ĉar vane estas metata reto Antaŭ la okuloj de ĉiu birdo.
18 ipsique contra sanguinem suum insidiantur et moliuntur fraudes contra animas suas
Kaj ili embuskas sian propran sangon, Ili insidas siajn proprajn animojn.
19 sic semitae omnis avari animas possidentium rapiunt
Tiaj estas la vojoj de ĉiu, kiu avidas rabakiron; Ĝi forprenas la vivon de sia posedanto.
20 sapientia foris praedicat in plateis dat vocem suam
La saĝo krias sur la strato; Ĝi aŭdigas sian voĉon sur la placoj;
21 in capite turbarum clamitat in foribus portarum urbis profert verba sua dicens
Ĝi vokas en la ĉefaj kunvenejoj, ĉe la pordegaj enirejoj; En la urbo ĝi diras siajn parolojn.
22 usquequo parvuli diligitis infantiam et stulti ea quae sibi sunt noxia cupiunt et inprudentes odibunt scientiam
Ĝis kiam, ho malkleruloj, vi amos nescion? Kaj al blasfemantoj plaĉos blasfemado, Kaj senprudentuloj malamos scion?
23 convertimini ad correptionem meam en proferam vobis spiritum meum et ostendam verba mea
Returnu vin al mia predikado; Jen mi eligos al vi mian spiriton, Mi sciigos al vi miajn vortojn.
24 quia vocavi et rennuistis extendi manum meam et non fuit qui aspiceret
Ĉar mi vokis, kaj vi rifuzis; Mi etendis mian manon, kaj neniu atentis;
25 despexistis omne consilium meum et increpationes meas neglexistis
Kaj vi forĵetis ĉiujn miajn konsilojn, Kaj miajn predikojn vi ne deziris:
26 ego quoque in interitu vestro ridebo et subsannabo cum vobis quod timebatis advenerit
Tial ankaŭ mi ridos ĉe via malfeliĉo; Mi mokos, kiam timo vin atakos.
27 cum inruerit repentina calamitas et interitus quasi tempestas ingruerit quando venerit super vos tribulatio et angustia
Kiam la timo atakos vin kiel uragano, Kaj via malfeliĉo venos kiel ventego, Kiam venos al vi mizero kaj sufero:
28 tunc invocabunt me et non exaudiam mane consurgent et non invenient me
Tiam ili min vokos, sed mi ne respondos; Ili min serĉos, sed min ne trovos.
29 eo quod exosam habuerint disciplinam et timorem Domini non susceperint
Tial ke ili malamis scion, Kaj timon antaŭ la Eternulo ili ne deziris havi,
30 nec adquieverint consilio meo et detraxerint universae correptioni meae
Ili ne deziris miajn konsilojn, Ili malestimis ĉiujn miajn predikojn:
31 comedent igitur fructus viae suae suisque consiliis saturabuntur
Ili manĝu la fruktojn de sia agado, Kaj ili satiĝu de siaj pripensoj.
32 aversio parvulorum interficiet eos et prosperitas stultorum perdet illos
Ĉar la kapricoj de la malsaĝuloj ilin mortigas, Kaj la senzorgeco de la senorduloj ilin pereigas.
33 qui autem me audierit absque terrore requiescet et abundantia perfruetur malorum timore sublato
Sed kiu min aŭskultas, tiu loĝos sendanĝere, Kaj estos trankvila, kaj ne timos malbonon.
