Proverbiorum 9
1 sapientia aedificavit sibi domum excidit columnas septem
Mądrość zbudowała sobie dom [i] wyciosała siedem słupów;
2 immolavit victimas suas miscuit vinum et proposuit mensam suam
Zabiła swoje bydło, zmieszała wino i zastawiła stół;
3 misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad moenia civitatis
Rozesłała swoje służące, woła na szczytach najwyższych miejsc miasta:
4 si quis est parvulus veniat ad me et insipientibus locuta est
Ktokolwiek jest prostym, niech wstąpi; [a] do nierozumnego mówi:
5 venite comedite panem meum et bibite vinum quod miscui vobis
Chodźcie, jedzcie mój chleb i pijcie wino, które zmieszałam.
6 relinquite infantiam et vivite et ambulate per vias prudentiae
Porzućcie głupotę, a będziecie żyli, i chodźcie drogą roztropności.
7 qui erudit derisorem ipse sibi facit iniuriam et qui arguit impium generat maculam sibi
Kto upomina szydercę, ściąga na siebie hańbę, a kto strofuje niegodziwego, ten się plami.
8 noli arguere derisorem ne oderit te argue sapientem et diliget te
Nie strofuj szydercy, aby cię nie znienawidził; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
9 da sapienti et addetur ei sapientia doce iustum et festinabit accipere
Upomnij mądrego, a będzie mądrzejszy; poucz sprawiedliwego, a pomnoży swą wiedzę.
10 principium sapientiae timor Domini et scientia sanctorum prudentia
Początkiem mądrości [jest] bojaźń PANA, a wiedza o tym, co święte, to rozum.
11 per me enim multiplicabuntur dies tui et addentur tibi anni vitae
Bo dzięki mnie rozmnożą się twoje dni i przedłużą się lata [twojego] życia.
12 si sapiens fueris tibimet ipsi eris si inlusor solus portabis malum
Jeśli będziesz mądry, tobie samemu będzie [służyła] twoja mądrość; a jeśli szydercą, sam poniesiesz szkodę.
13 mulier stulta et clamosa plenaque inlecebris et nihil omnino sciens
Głupia kobieta [jest] wrzaskliwa, prosta i nic nie rozumie;
14 sedit in foribus domus suae super sellam in excelso urbis loco
Siedzi u drzwi swego domu, na krześle, na wysokich miejscach w mieście;
15 ut vocaret transeuntes viam et pergentes itinere suo
Aby wołać na przechodzących, którzy idą prosto swoimi ścieżkami:
16 quis est parvulus declinet ad me et vecordi locuta est
Ktokolwiek jest prosty, niech wstąpi; a do nierozumnego mówi:
17 aquae furtivae dulciores sunt et panis absconditus suavior
Kradzione wody są słodkie, a chleb jedzony pokątnie smaczny.
