Proverbiorum 9
1 sapientia aedificavit sibi domum excidit columnas septem
Fa nandranjy i akiba’ey t’i Hihitse, fa rinamerame’e i faha’e fito rey.
2 immolavit victimas suas miscuit vinum et proposuit mensam suam
Fa nandenta, fa linaro’e ty divai’e, fa hinalanka’e i fandambaña’ey.
3 misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad moenia civitatis
Fa nirahe’e o anak’ampata’eo, hikaike boak’ an-digiligin-kaboa’ i rovay ey.
4 si quis est parvulus veniat ad me et insipientibus locuta est
O ry tahitahiñe, mitsilea mb’etoa! le hoe re amy seretsey,
5 venite comedite panem meum et bibite vinum quod miscui vobis
Mb’etoa ikamao o hanekoo naho inomo i divay linarokoy,
6 relinquite infantiam et vivite et ambulate per vias prudentiae
Apoho ty hagegeañe naho miveloma, mañaveloa an-dalan-kilala.
7 qui erudit derisorem ipse sibi facit iniuriam et qui arguit impium generat maculam sibi
Mizò inje ty mañendake mpanivetive; tendreke joy ty mitrevoke ty lo-tsereke.
8 noli arguere derisorem ne oderit te argue sapientem et diliget te
Ko mañendake ty mpamokafoka hera halaiñ’azo; Trevohe’o ty mahihitse le hikokoa’e.
9 da sapienti et addetur ei sapientia doce iustum et festinabit accipere
Anaro o mahihitseo le hiha-mahihitse avao; ampandrendreho ty vantañe le hitombo an-kilala.
10 principium sapientiae timor Domini et scientia sanctorum prudentia
Ty fañeveñañe am’ Iehovà ro fifotoran-kihitse, vaho ty fahafohinañe i Masiñey ro faharendrehañe.
11 per me enim multiplicabuntur dies tui et addentur tibi anni vitae
Izaho ty fampitomboañe o andro’oo, fampitompeañe taoñe o havelo’oo.
12 si sapiens fueris tibimet ipsi eris si inlusor solus portabis malum
Ie mahihitse, hañimbañ’ azo i hihitsey; Ihe manivetive ty hivave izay.
13 mulier stulta et clamosa plenaque inlecebris et nihil omnino sciens
Mamantsiñe ty rakemba gege, ie tsotra tsy mahafohin-draha,
14 sedit in foribus domus suae super sellam in excelso urbis loco
Mitobok’ an-dalam-bein-akiba’e eo, am-pitobohañe amo haboa’ i rovaio,
15 ut vocaret transeuntes viam et pergentes itinere suo
mikaike ze miary eo, amo mañavelo an-kavantañañeo:
16 quis est parvulus declinet ad me et vecordi locuta est
O ry trentrañeo, mitsilea mb’etoa! le hoe re amy tsy aman-kilalay:
17 aquae furtivae dulciores sunt et panis absconditus suavior
Mamy ty rano nikamereñe, vaho mafiry ty mofo kamaeñe añ’etak’ ao.
