Proverbiorum 9
1 sapientia aedificavit sibi domum excidit columnas septem
Ũũgĩ nĩakĩte nyũmba yake; nĩaicũhĩtie itugĩ ciayo mũgwanja.
2 immolavit victimas suas miscuit vinum et proposuit mensam suam
Nĩahaarĩirie nyama, na akahaarĩria ndibei, o na akaara metha yake.
3 misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad moenia civitatis
Nĩatũmĩte ndungata ciake cia airĩtu nja, na nĩaretana arĩ harĩa hatũũgĩru mũno itũũra-inĩ rĩrĩa inene, akoiga atĩrĩ:
4 si quis est parvulus veniat ad me et insipientibus locuta est
“Andũ arĩa othe matarĩ na ũũgĩ nĩmoke gũkũ!” Ningĩ akeera andũ arĩa maagĩĩte ũtaũku atĩrĩ,
5 venite comedite panem meum et bibite vinum quod miscui vobis
Ũkai mũrĩe irio ciakwa, na mũnyue ndibei ĩrĩa ndĩmũthondekeire.
6 relinquite infantiam et vivite et ambulate per vias prudentiae
Tiganai na mĩthiĩre yanyu ĩtarĩ ya ũũgĩ, na nĩmũgũtũũra muoyo; cookai gũthiiaga na njĩra ya ũtaũku.
7 qui erudit derisorem ipse sibi facit iniuriam et qui arguit impium generat maculam sibi
“Ũrĩa wothe ũtaaraga mũnyũrũrania eĩtagĩria irumi; na ũrĩa wothe ũkaanagia mũndũ mwaganu egĩĩragĩra njono.
8 noli arguere derisorem ne oderit te argue sapientem et diliget te
Ndũkanataare mũnyũrũrania, nĩguo ndagagũthũũre; kaania mũndũ mũũgĩ, nake nĩegũkwenda.
9 da sapienti et addetur ei sapientia doce iustum et festinabit accipere
Taara mũndũ mũũgĩ na nĩegũkĩrĩrĩria kũũhĩga; mũndũ mũthingu mũrute, na nĩekuongerera ũũgĩ wake.
10 principium sapientiae timor Domini et scientia sanctorum prudentia
“Kĩambĩrĩria kĩa ũũgĩ nĩ gwĩtigĩra Jehova, na kũmenya Ũrĩa Mũtheru nĩkuo gũtaũkĩrwo.
11 per me enim multiplicabuntur dies tui et addentur tibi anni vitae
Nĩgũkorwo nĩ ũndũ wakwa matukũ maku nĩmakaingĩha, na wongererwo mĩaka ya gũtũũra muoyo.
12 si sapiens fueris tibimet ipsi eris si inlusor solus portabis malum
Ũngĩkorwo ũrĩ mũũgĩ-rĩ, ũũgĩ waku nĩũgakũguna; na ũngĩkorwo ũrĩ mũnyũrũrania-rĩ, we nowe ũkaanyariirĩka.”
13 mulier stulta et clamosa plenaque inlecebris et nihil omnino sciens
Mũndũ-wa-nja ũrĩa wĩtagwo Mũkĩĩgu nĩ wa inegene; we ndarĩ mũtugo, na ndarĩ ũmenyo.
14 sedit in foribus domus suae super sellam in excelso urbis loco
Aikaraga thĩ mũrango-inĩ wa nyũmba yake, agaikarĩra gĩtĩ harĩa hatũũgĩru mũno itũũra-inĩ rĩrĩa inene,
15 ut vocaret transeuntes viam et pergentes itinere suo
ageetaga arĩa marehĩtũkĩra, arĩa marethiĩra na njĩra ciao.
16 quis est parvulus declinet ad me et vecordi locuta est
Ameeraga atĩrĩ, “Andũ arĩa othe matarĩ na ũũgĩ nĩmoke gũkũ!” Nao arĩa maagĩĩte ũtaũku akameera atĩrĩ:
17 aquae furtivae dulciores sunt et panis absconditus suavior
“Maaĩ ma kũiya marĩ mũrĩo; o na irio iria irĩĩagĩrwo hitho-inĩ irĩ cama!”
