< Proverbiorum 26 >
1 quomodo nix aestate et pluvia in messe sic indecens est stulto gloria
Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała.
2 sicut avis ad alia transvolans et passer quolibet vadens sic maledictum frustra prolatum in quempiam superveniet
Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.
3 flagellum equo et camus asino et virga dorso inprudentium
Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego.
4 ne respondeas stulto iuxta stultitiam suam ne efficiaris ei similis
Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.
5 responde stulto iuxta stultitiam suam ne sibi sapiens esse videatur
Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.
6 claudus pedibus et iniquitatem bibens qui mittit verba per nuntium stultum
Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.
7 quomodo pulchras frustra habet claudus tibias sic indecens est in ore stultorum parabola
Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.
8 sicut qui mittit lapidem in acervum Mercurii ita qui tribuit insipienti honorem
Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.
9 quomodo si spina nascatur in manu temulenti sic parabola in ore stultorum
Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.
10 iudicium determinat causas et qui inponit stulto silentium iras mitigat
Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.
11 sicut canis qui revertitur ad vomitum suum sic inprudens qui iterat stultitiam suam
Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.
12 vidisti hominem sapientem sibi videri magis illo spem habebit stultus
Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.
13 dicit piger leaena in via leo in itineribus
Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.
14 sicut ostium vertitur in cardine suo ita piger in lectulo suo
Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.
15 abscondit piger manus sub ascellas suas et laborat si ad os suum eas converterit
Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.
16 sapientior sibi piger videtur septem viris loquentibus sententias
Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.
17 sicut qui adprehendit auribus canem sic qui transit et inpatiens commiscetur rixae alterius
Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.
18 sicut noxius est qui mittit lanceas et sagittas et mortem
Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:
19 sic vir qui fraudulenter nocet amico suo et cum fuerit deprehensus dicit ludens feci
Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?
20 cum defecerint ligna extinguetur ignis et susurrone subtracto iurgia conquiescunt
Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.
21 sicut carbones ad prunam et ligna ad ignem sic homo iracundus suscitat rixas
Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.
22 verba susurronis quasi simplicia et ipsa perveniunt ad intima ventris
Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
23 quomodo si argento sordido ornare velis vas fictile sic labia tumentia cum pessimo corde sociata
Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.
24 labiis suis intellegitur inimicus cum in corde tractaverit dolos
Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.
25 quando submiserit vocem suam ne credideris ei quoniam septem nequitiae sunt in corde illius
Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.
26 qui operit odium fraudulenter revelabitur malitia eius in concilio
Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.
27 qui fodit foveam incidet in eam et qui volvit lapidem revertetur ad eum
Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca.
28 lingua fallax non amat veritatem et os lubricum operatur ruinas
Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.