Proverbiorum 23
1 quando sederis ut comedas cum principe diligenter adtende quae posita sunt ante faciem tuam
Катта әрбаб билән һәмдәстихан болсаң, Алдиңдики ким екәнлигини убдан ойлан.
2 et statue cultrum in gutture tuo si tamen habes in potestate animam tuam
Иштийиң яман болса, Гелиңға пичақ тәңләп турғандәк өзүңни тарт.
3 ne desideres de cibis eius in quo est panis mendacii
Униң назу-немәтлирини тама қилма, Улар адәм алдайдиған тамақлардур.
4 noli laborare ut diteris sed prudentiae tuae pone modum
Бай болимән дәп өзүңни упратма; Өзүңниң зеһниңни бу ишқа қаратма.
5 ne erigas oculos tuos ad opes quas habere non potes quia facient sibi pinnas quasi aquilae et avolabunt in caelum
[Байлиқларға] көз тикишиң биләнла, улар йоқ болиду; Пул-мал дәрвәқә өзигә қанат ясап, Худди бүркүттәк асманға учуп кетәр.
6 ne comedas cum homine invido et ne desideres cibos eius
Ач көзниң ненини йемә, Униң есил назу-немәтлирини тама қилма;
7 quoniam in similitudinem arioli et coniectoris aestimat quod ignorat comede et bibe dicet tibi et mens eius non est tecum
Чүнки униң көңли қандақ болғандәк, өзиму шундақ. У ағзида: — Қени, алсила, ичсилә! — десиму, Бирақ көңлидә сени ойлиғини йоқ.
8 cibos quos comederas evomes et perdes pulchros sermones tuos
Йегән бир жутум таамниму қусуветисән, Униңға қилған чирайлиқ сөзлириңму бекарға кәткән болиду.
9 in auribus insipientium ne loquaris quia despicient doctrinam eloquii tui
Ахмаққа йол көрситип салма, Чүнки у әқил сөзлириңни көзгә илмас.
10 ne adtingas terminos parvulorum et agrum pupillorum ne introeas
Қедимдә бекиткән йәрниң пасил ташлирини йөткимә, Житимларниң етизлириғиму аяқ басма;
11 propinquus enim eorum Fortis est et ipse iudicabit contra te causam illorum
Чүнки уларниң Һәмҗәмәт-Қутқузғучиси интайин күчлүктур; У Өзи улар үчүн үстүңдин дәва қилар.
12 ingrediatur ad doctrinam cor tuum et aures tuae ad verba scientiae
Несиһәткә көңүл қой, Илим-билимләргә қулақ сал.
13 noli subtrahere a puero disciplinam si enim percusseris eum virga non morietur
Балаңға тәрбийә бериштин еринмә; Әгәр таяқ билән урсаң, у өлүп кәтмәйду;
Сән уни таяқ билән урсаң, Бәлким уни тәһтисарадин қутқузивалисән. (Sheol h7585)
15 fili mi si sapiens fuerit animus tuus gaudebit tecum cor meum
И оғлум, дана болсаң, Мениң қәлбим қанчә хуш болар еди!
16 et exultabunt renes mei cum locuta fuerint rectum labia tua
Ағзиңда орунлуқ сөзләр болса, ич-ичимдин шатлинимән.
17 non aemuletur cor tuum peccatores sed in timore Domini esto tota die
Гуна садир қилғучиларға рәшк қилма, Һәрдайим Пәрвәрдигардин әймиништә турғин;
18 quia habebis spem in novissimo et praestolatio tua non auferetur
Шундақ қилғиниңда җәзмән көридиған яхши күнүң болиду, Арзу-үмүтүң бекарға кәтмәс.
19 audi fili mi et esto sapiens et dirige in via animum tuum
И оғлум, сөзүмгә қулақ селип дана бол, Қәлбиңни [Худаниң] йолиға башлиғин.
20 noli esse in conviviis potatorum nec in comesationibus eorum qui carnes ad vescendum conferunt
Мәйхорларға арилашма, Нәпси яман гөшхорлар билән барди-кәлди қилма;
21 quia vacantes potibus et dantes symbola consumentur et vestietur pannis dormitatio
Чүнки һарақкәш билән нәпси яман ахирида йоқсуллуқта қалар, Ғәпләт уйқисиға патқанларға җәндә кийимни кийгүзәр.
22 audi patrem tuum qui genuit te et ne contemnas cum senuerit mater tua
Сени тапқан атаңниң сөзини аңла, Анаң қериғанда униңға һөрмәтсизлик қилма.
23 veritatem eme et noli vendere sapientiam et doctrinam et intellegentiam
Һәқиқәтни сетивал, Уни һәргиз сетивәтмә. Даналиқ, тәрбийә вә йорутулушниму ал.
24 exultat gaudio pater iusti qui sapientem genuit laetabitur in eo
Һәққаний балиниң атиси чоң хошаллиқ тапар; Дана оғулни тапқан атиси униңдин хурсән болар.
25 gaudeat pater tuus et mater tua et exultet quae genuit te
Ата-анаңни сөйүндүрүп, Сени туққан анаңни хуш қил.
26 praebe fili mi cor tuum mihi et oculi tui vias meas custodiant
И оғлум, қәлбиңни маңа тапшур; Көзлириңму һаятлиқ йоллиримға тикилсун!
27 fovea enim profunda est meretrix et puteus angustus aliena
Чүнки паһишә аял чоңқур оридур, Бузуқ ят аял тар зиндандур;
28 insidiatur in via quasi latro et quos incautos viderit interficit
Улар қарақчидәк мөкүвелип, Инсанийәт арисидики вапасизларни көпәйтәр.
29 cui vae cuius patri vae cui rixae cui foveae cui sine causa vulnera cui suffusio oculorum
Кимдә азап бар? Кимдә дәрд-әләм? Ким җедәл ичидә қалар? Ким налә-пәряд көтирәр? Ким сәвәпсиз ярилинар? Кимниң көзи қизирип кетәр?
30 nonne his qui morantur in vino et student calicibus epotandis
Дәл шарап үстидә узун олтарған, Әбҗәш шараптин тетишқа алдириған мәйхорлар!
31 ne intuearis vinum quando flavescit cum splenduerit in vitro color eius ingreditur blande
Шарапниң әҗайип қизиллиғиға, униң җамдики җулалиғиға, Кишиниң гелидин шундақ силиқ өткәнлигигә мәптун болуп қалма!
32 sed in novissimo mordebit ut coluber et sicut regulus venena diffundet
Ахирида у зәһәрлик иландәк чеқивалиду, Оқ иландәк нәштирини санҗийду.
33 oculi tui videbunt extraneas et cor tuum loquetur perversa
Көз алдиңда ғәлитә мәнзириләр көрүниду, Ағзиңдин қалаймиқан сөзләр чиқиду.
34 et eris sicut dormiens in medio mari et quasi sopitus gubernator amisso clavo
Худди деңиз-океанларда ләйләп қалғандәк, Йәлкәнлик кеминиң мома яғичи үстидә ятқандәк болисән.
35 et dices verberaverunt me sed non dolui traxerunt me et ego non sensi quando evigilabo et rursum vina repperiam
Сән чоқум: — Бириси мени урди, лекин мән яриланмидим! Бириси мени таяқ билән урди, бирақ ағриғини сәзмидим!» — дәйсән. Бирақ сән йәнә: «Һошумға кәлсәмла, мән йәнила шарапни издәймән! — дәйсән.
