< Proverbiorum 22 >

1 melius est nomen bonum quam divitiae multae super argentum et aurum gratia bona
Προτιμότερον όνομα καλόν παρά πλούτη μεγάλα, χάρις αγαθή παρά αργύριον και χρυσίον.
2 dives et pauper obviaverunt sibi utriusque operator est Dominus
Πλούσιος και πτωχός συναπαντώνται· ο Κύριος είναι ο Ποιητής αμφοτέρων τούτων.
3 callidus vidit malum et abscondit se innocens pertransiit et adflictus est damno
Ο φρόνιμος προβλέπει το κακόν και κρύπτεται· οι άφρονες όμως προχωρούσι και τιμωρούνται.
4 finis modestiae timor Domini divitiae et gloria et vita
Η αμοιβή της ταπεινώσεως και του φόβου του Κυρίου είναι πλούτος και δόξα και ζωή.
5 arma et gladii in via perversi custos animae suae longe recedit ab eis
Τρίβολοι και παγίδες είναι εν τη οδώ του σκολιού· όστις φυλάττει την ψυχήν αυτού, θέλει είσθαι μακράν απ' αυτών.
6 proverbium est adulescens iuxta viam suam etiam cum senuerit non recedet ab ea
Δίδαξον το παιδίον εν αρχή της οδού αυτού· και δεν θέλει απομακρυνθή απ' αυτής ουδέ όταν γηράση.
7 dives pauperibus imperat et qui accipit mutuum servus est fenerantis
Ο πλούσιος εξουσιάζει τους πτωχούς· και ο δανειζόμενος είναι δούλος του δανείζοντος.
8 qui seminat iniquitatem metet mala et virga irae suae consummabitur
Ο σπείρων ανομίαν θέλει θερίσει συμφοράς· και η ράβδος της ύβρεως αυτού θέλει εκλείψει.
9 qui pronus est ad misericordiam benedicetur de panibus enim suis dedit pauperi
Ο έχων όμμα αγαθόν θέλει ευλογηθή· διότι δίδει εκ του άρτου αυτού εις τον πτωχόν.
10 eice derisorem et exibit cum eo iurgium cessabuntque causae et contumeliae
Εκδίωξον τον χλευαστήν και θέλει συνεξέλθει η φιλονεικία, και η έρις και η ύβρις θέλουσι παύσει.
11 qui diligit cordis munditiam propter gratiam labiorum suorum habebit amicum regem
Όστις αγαπά την καθαρότητα της καρδίας, διά την χάριν των χειλέων αυτού ο βασιλεύς θέλει είσθαι φίλος αυτού.
12 oculi Domini custodiunt scientiam et subplantantur verba iniqui
Οι οφθαλμοί του Κυρίου περιφρουρούσι την γνώσιν· ανατρέπει δε τας υποθέσεις του παρανόμου.
13 dicit piger leo foris in medio platearum occidendus sum
Ο οκνηρός λέγει, Λέων είναι έξω· εν τω μέσω των πλατειών θέλω φονευθή.
14 fovea profunda os alienae cui iratus est Dominus incidet in eam
Στόμα γυναικός αλλοτρίας είναι λάκκος βαθύς· ο μισούμενος υπό Κυρίου θέλει εμπέσει εις αυτόν.
15 stultitia conligata est in corde pueri et virga disciplinae fugabit eam
Η ανοησία είναι συνδεδεμένη μετά της καρδίας του παιδίου· η ράβδος της παιδείας θέλει αποχωρίσει αυτήν απ' αυτού.
16 qui calumniatur pauperem ut augeat divitias suas dabit ipse ditiori et egebit
Όστις καταθλίβει τον πτωχόν διά να αυξήση τα πλούτη αυτού, και όστις δίδει εις τον πλούσιον, θέλει ελθεί βεβαίως εις ένδειαν.
17 inclina aurem tuam et audi verba sapientium adpone autem cor ad doctrinam meam
Κλίνον το ωτίον σου και άκουε τους λόγους των σοφών, και προσκόλλησον την καρδίαν σου εις την γνώσιν μου·
18 quae pulchra erit tibi cum servaveris eam in ventre tuo et redundabit in labiis tuis
διότι είναι τερπνοί, εάν φυλάττη αυτούς εν τη καρδία σου· και θέλουσι συναρμόζεσθαι ομού επί των χειλέων σου.
19 ut sit in Domino fiducia tua unde et ostendi eam tibi hodie
Διά να ήναι το θάρρος σου επί τον Κύριον, εδίδαξα ταύτα εις σε την ημέραν ταύτην, μάλιστα εις σε.
20 ecce descripsi eam tibi tripliciter in cogitationibus et scientia
Δεν έγραψα εις σε πολλάκις διά συμβουλών και γνώσεων,
21 ut ostenderem tibi firmitatem et eloquia veritatis respondere ex his illi qui misit te
διά να σε κάμω να γνωρίσης την βεβαιότητα των λόγων της αληθείας, ώστε να αποκρίνησαι λόγους αληθείας προς τους εξαποστέλλοντάς σε;
22 non facias violentiam pauperi quia pauper est neque conteras egenum in porta
Μη γυμνόνης τον πτωχόν, διότι είναι πτωχός· μηδέ κατάθλιβε εις την πύλην τον δυστυχούντα·
23 quia Dominus iudicabit causam eius et configet eos qui confixerint animam eius
διότι ο Κύριος θέλει εκδικάσει την δίκην αυτών· και θέλει γυμνώσει την ψυχήν των γυμνωσάντων αυτούς.
24 noli esse amicus homini iracundo neque ambules cum viro furioso
Μη κάμνε φιλίαν μετά ανθρώπου θυμώδους· και μετά ανθρώπου οργίλου μη συμπεριπάτει·
25 ne forte discas semitas eius et sumas scandalum animae tuae
μήποτε μάθης τας οδούς αυτού, και λάβης παγίδα εις την ψυχήν σου.
26 noli esse cum his qui defigunt manus suas et qui vades se offerunt pro debitis
Μη έσο εκ των διδόντων χείρα, εκ των εγγυωμένων διά χρέη.
27 si enim non habes unde restituas quid causae est ut tollat operimentum de cubili tuo
Εάν δεν έχης πόθεν να πληρώσης, διά τι να πάρωσι την κλίνην σου υποκάτωθέν σου;
28 ne transgrediaris terminos antiquos quos posuerunt patres tui
Μη μετακίνει όρια αρχαία, τα οποία έθεσαν οι πατέρες σου.
29 vidisti virum velocem in opere suo coram regibus stabit nec erit ante ignobiles
Είδες άνθρωπον επιτήδειον εις τα έργα αυτού; αυτός θέλει παρασταθή ενώπιον βασιλέων· δεν θέλει παρασταθή ενώπιον ουτιδανών.

< Proverbiorum 22 >