Proverbiorum 18
1 occasiones quaerit qui vult recedere ab amico omni tempore erit exprobrabilis
Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.
2 non recipit stultus verba prudentiae nisi ea dixeris quae versantur in corde eius
Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.
3 impius cum in profundum venerit peccatorum contemnit sed sequitur eum ignominia et obprobrium
Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.
4 aqua profunda verba ex ore viri et torrens redundans fons sapientiae
Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.
5 accipere personam impii non est bonum ut declines a veritate iudicii
Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
6 labia stulti inmiscunt se rixis et os eius iurgia provocat
Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.
7 os stulti contritio eius et labia illius ruina animae eius
Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.
8 verba bilinguis quasi simplicia et ipsa perveniunt usque ad interiora ventris
Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
9 qui mollis et dissolutus est in opere suo frater est sua opera dissipantis
Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.
10 turris fortissima nomen Domini ad ipsum currit iustus et exaltabitur
Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.
11 substantia divitis urbs roboris eius et quasi murus validus circumdans eum
Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.
12 antequam conteratur exaltatur cor hominis et antequam glorificetur humiliatur
Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
13 qui prius respondit quam audiat stultum se esse demonstrat et confusione dignum
Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
14 spiritus viri sustentat inbecillitatem suam spiritum vero ad irascendum facilem quis poterit sustinere
Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
15 cor prudens possidebit scientiam et auris sapientium quaerit doctrinam
Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
16 donum hominis dilatat viam eius et ante principes spatium ei facit
Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
17 iustus prior est accusator sui venit amicus eius et investigavit eum
Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
18 contradictiones conprimit sors et inter potentes quoque diiudicat
Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
19 frater qui adiuvatur a fratre quasi civitas firma et iudicia quasi vectes urbium
Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.
20 de fructu oris viri replebitur venter eius et genimina labiorum illius saturabunt eum
Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.
21 mors et vita in manu linguae qui diligunt eam comedent fructus eius
Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.
22 qui invenit mulierem invenit bonum et hauriet iucunditatem a Domino
Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
23 cum obsecrationibus loquetur pauper et dives effabitur rigide
Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
24 vir amicalis ad societatem magis amicus erit quam frater
Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.
